Παραλλαγές Goldberg: Βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.

Πριν από κανα-δυό αναρτήσεις οι δύο συμπλόγκερς μου άρχισαν να κακαρίζουν - μεταξύ άλλων - για το ποια είναι η καλύτερη εκτέλεση των παραλλαγών Γκόλντμπεργκ, η πρώτη ή η δεύτερη του Γκουλντ. Για να θέτουμε τα πράγματα στην ιστορική τους προοπτική, πριν να βγει η εκτέλεση του '55 ο κόσμος άκουγε τις παραλλαγές περίπου έτσι:

(παίζει ο Claudio Arrau)




Από το '55 και μετά όλοι προσπαθούσαν να μιμηθούν τον Γκούλντ, όμως δεν τα καταφέρνανε, κυρίως γιατί ο Γκουλντ έπαιζε καλύτερα σαν τον εαυτό του από τους άλλους. Μετά το '81 τις ξαναηχογράφησε για να τους τις σπάσει ακόμα περισσότερο. Ποια είναι η καλύτερη;

To 1994 ένας Ρώσος πιτσιρικάς, 18 μόλις χρονών ηχογραφεί τις Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ και αφήνει τον κόσμο με τα σαγόνια να σέρνονται. "Η πιο ενδιαφέρουσα ηχογράφηση από τον καιρό του Γκουλντ" γράφουν οι κριτικές και μια υποψηφιότητα για το Grammy της χρονιάς εκείνης έτσι για έχουμε κάτι να μασουλάμε. Ο μικρός ονομαζόταν Konstantin Lifschitz. Στην ερμηνεία του ακούει κανείς πως έχει μελετήσει μια χαρά τους ερμηνευτές που προηγήθηκαν, όμως το προσωπικό του στίγμα είναι εμφανές. Παρακάτω σας βάζω να ακούσετε ενδεικτικά μερικές παραλλαγές:

1-05 Variatio 4..mp3

1-20 Variatio 19..mp3

1-23 Variatio 22. Alla Breve..mp3

1-29 Variatio 28..mp3

1-31 Variatio 30 Quodlibet..mp3

Όπως ακούτε ο πιτσιρικάς δε χαμπαριάζει μία. Δυστυχώς, ξέρω τώρα πως πεθαίνετε να βρείτε την ηχογράφηση, αλλά με ιδιαίτερη χαιρεκακία (γιατί εγώ την έχω) θα σας πληροφορήσω πως δεν κυκλοφορεί πλεόν στο εμπόριο γιατί η DENON διέκοψε το τμήμα της κλασικής μουσικής. Ίσως να πετύχετε κανένα ξεχασμένο cd στο Amazon.

Ως επιδόρπιο, σας σερβίρω αυτό το βίντεο με την Rosalyn Tureck να παίζει την άρια με τα πιο ωραία ποικίλματα που έχω ακούσει. (Η ανάρτηση του βίντεο δεν επιτρέπεται). Πάω να σφάξω μερικές κοτούλες τώρα.