Γιος γνωστών μου κάνει ιδιαίτερα πιάνου με δάσκαλο από τα υποτίθεται μεγάλα ονόματα στη Θεσσαλονίκη που είναι επίσης Επίκουρος στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ποιος να 'ναι; ποιος να 'ναι;)· εννοείται ότι χρυσοπληρώνουν τα μαθήματα.
Με παρακάλεσαν λοιπόν και μου τον 'φεραν να τον ακούσω. "Τι μελετάς;" τον ρωτάω. "…από τις Γαλλικές Σουΐτες Μπαχ την ντο ελάσσονα" μου απαντάει. "Πολύ ωραία, για ξεκίνα", "Να παίξω τη Gigue που μου αρέσει;" "όπως θέλεις". Ξεκινάει το παιδάκι κι εγώ έχω μείνει μαλάκας από αυτό που ακούω. Τον σταματάω. "Γιατί σταματάς έτσι και γιατί κάνεις αυτούς τους τονισμούς; Ποιος σου είπε να το κάνεις έτσι;" "ο δάσκαλός μου" λέει και ανοίγει την παρτιτούρα όπου βλέπω σημειωμένες με μολύβι τις ακόλουθες υποδείξεις αναπνοών.
Λέω στον μικρό, "εκτός που χαλάει η συνέχεια της μουσικής έτσι κάτσε βρε λίγο και σκέψου: Η gigue είναι χορός. Σηκώνουμε πόδια, κατεβάζουμε πόδια. Αν κάνεις εκεί που κάνεις αναπνοή, θα μείνουν οι άλλοι με τα πόδια στον αέρα. Χωρίζεις το λεβάρε από τη θέση". Με κοιτούσε ο πιτσιρίκος λες και μίλησα κινέζικα "…μα έτσι μου το έδειξε…" αμφισβητούσα την αυθεντία του δασκάλου. Που να έπιανα και τα τεχνικά (όπου να 'ναι πήγαιναν χέρια πόδια). Εύχομαι μια μέρα να καταλάβει γιατί έχει ταλέντο…
Όσο για τον δάσκαλο δεν ξέρω που διδάσκει, τι χαρτιά, τι τυπικά προσόντα έχει και από που τα αγόρασε. Αυτό για το οποίο είμαι 100% σίγουρος είναι ότι αυτός που τα σημείωσε αυτά στην παρτιτούρα δεν καταλαβαίνει μουσική που να πάει η ίδια αυτοπροσώπως (που λέει κι ο un certain plume) και να τον χαστουκίζει με τις ώρες. Κι ανάποδα να του βάλουν την παρτιτούρα ίδια θα του φαίνεται.
1 σχόλιο:
Συμπληρωματικά με όσα γράφω στην ανάρτηση:
Θεωρώ απίστευτα χοντρή βλακεία αυτό έκανε ο δάσκαλος (ανεπίτρεπτο και για δασκαλάκο μουσικής σχολής της γειτονιάς, πόσο μάλλον για πανεπιστημιακό). Στην ουσία λέει στον μαθητή του: "κοίτα ο Bach δεν τα έγραψε καλά και γι' αυτό στον διορθώνω εγώ". Ο Bach δίνει ένα ρυθμικό σχήμα που επαναλαμβάνεται συνεχώς (δέκατο έκτο - όγδοο - όγδοο παρεστιγμένο). Το προφανές είναι ότι αφού μας το δίνει με αυτή τη σειρά, αν πρέπει κάπως να χωριστεί θα χωριστεί με τον τρόπο που μας το δίνει. Ακόμα περισσότερο, το σχήμα αυτό σταματάει, όσο χρειάζεται η μουσική, από μόνο του. Η τρίτη αξία (όγδοο παρεστιγμένο) είναι αρκετά μεγάλη για να δώσει το φραζάρισμα και το όποιο σταμάτημα χρειάζεται. Εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι περισσότερο. Το έχει κάνει ο συνθέτης. Οδηγίες σαν αυτή του κου Επίκουρου δείχνουν απίστευτη άγνοια και παντελή έλλειψη μουσικής συνείδησης. Βλέπει νότες αλλά αδυνατεί να καταλάβει τι μπορεί να σημαίνουν. Τι μαθητές θα βγάλουν όσοι διδάσκουν έτσι;
Δημοσίευση σχολίου