30/6/10

mobile trendy

(via Daring Fireball)



27/6/10

Διαφωνία

(σε ανάμνηση της Γ.Ι.)

Η πρώτη δασκάλα του πιάνου που είχα δεν ήταν Ελληνίδα, είχε παντρευτεί Έλληνα και τον είχε ακολουθήσει εδώ. Με τα ελληνικά τα κατάφερνε έτσι κι έτσι. Αυτή η αδεξιότητα στο να εκφραστεί την έκανε ―σε μένα τουλάχιστον― ακόμα πιο συμπαθή. Την αισθανόμουν σα δεύτερη μαμά μου. Είχε το μεγαλύτερο προσόν που ένας δάσκαλος μπορεί να έχει: πραγματική αγάπη, πάθος για το αντικείμενό της και αυτό μετέδιδε στους μαθητές της.

Το πιάνο της ήταν ένα pianoforte κατασκευασμένο στη Βιέννη το 1820, με σκαλιστό σκελετό και πλήκτρα από ελεφαντόδοντο. Αυτό ήταν και το πιάνο στο οποίο πρωτόπαιξα (και ήταν πολύ αργότερα που συνειδητοποίησα την αξία και τη σπανιότητά του).

Κάποια στιγμή μου έδωσε να μελετήσω για το επόμενο μάθημα κάποια κομμάτια του Bartók, από ένα από τους κύκλους που έχει γράψει για εκπαιδευτικούς σκοπούς, δε θυμάμαι τώρα ακριβώς τι. Δεν είχα ξανακούσει τέτοια μουσική. Άφηνε μια παράξενη αίσθηση, δεν μπορούσα ακριβώς να εξηγήσω τι ήταν. Μπορεί να ήταν παράξενη αλλά με ενθουσίαζε και μου κινούσε την περιέργεια: γιατί ήταν έτσι; γιατί ήταν τόσο διαφορετική από τις άλλες μουσικές; Το κομμάτι μου ακουγόταν ολόκληρο παράξενα αλλά ένα σημείο έστεκε πιο έξω από οτιδήποτε άλλο. Ήταν ένα ιδιαίτερα διάφωνο διάστημα (μάλλον κάποια ένατη μικρή ή κάτι σχετικό, δε μπορώ να θυμηθώ τώρα). Αυτό δεν ακουγόταν απλά παράξενα, μου ακουγόταν λάθος.

Στο επόμενο μάθημα τη ρώτησα: "Αυτό εδώ γιατί είναι έτσι; Μήπως είναι λάθος;" Χαμογέλασε. "Όχι, δεν είναι, αυτό το λέμε…", σταμάτησε για λίγο όταν συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε πως το λέμε στα ελληνικά, "…το λέμε… ντισονάντσα. Το έγραψε έτσι ο συνθέτης γιατί θέλει να πει ότι στη ζωή δεν είναι πάντα όλα ωραία, συμβαίνουν και άσχημα πράγματα". Αυτή η εξήγηση έβαλε τα πράγματα στη θέση τους για αρκετό καιρό και μεγάλωσε τον ενθουσιασμό και το θαυμασμό μου για αυτή τη μουσική. Το λάθος δεν ήταν στη μουσική, το λάθος ήταν στη ζωή, η μουσική απλώς το εξέφραζε. Ήμουν χαρούμενος γιατί είχα ανακαλύψει μια μουσική που έκανε πράγματα που οι άλλες δεν κάνανε.

Μέχρι σήμερα βρίσκω πως αν και πολύ αφελής, είναι από τους πιο ωραίους και άμεσους ορισμούς για το τι είναι η διαφωνία στη μουσική. Φυσικά αυτό το σχήμα δε λειτουργεί παντού, σίγουρα δε λειτουργεί στη χρωματικά συμπληρωματική ατονικότητα της 2ης βιεννέζικης σχολής και των σειραϊστών. Το σχήμα αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη του δυϊσμού σωστό-λάθος, όπου η διαφωνία λειτουργεί ως το λάθος, ως το μέσο που χαλάει την αρμονία. Στην ατονικότητα δεν υφίστανται τέτοιοι διαχωρισμοί. Όμως σε τονικούς συνθέτες όπως ο Sergei Prokofiev αυτό λειτουργεί πολύ καλά.

Ακούω τη 2η Σονάτα του για πιάνο και είναι ακριβώς αυτό που ακούω. Αρμονίες και μελωδίες που κάποτε (μέσω της ιστορικής μνήμης) ήταν σωστές αλλά τώρα έχουν στραβώσει, αντί οι πτώσεις να γίνουν εκεί που "πρέπει", γίνονται αλλού, οι μετατροπίες είναι όλες λάθος. Και συνεχώς, μα συνεχώς λάθος νότες μπαίνουν και χαλούν τη μουσική. Κι όμως αυτό το χάλασμα είναι αυτό από το οποίο πηγάζει το συναίσθημα ή η αισθητική (όποιο από τα δυο προτιμάτε) αυτής της μουσικής. Αυτό είναι που την κάνει σπουδαία, αυτό είναι το μεγαλείο της.


Sonata no. 2, op. 14: I. Allegro, ma non troppo

Sonata no. 2, op. 14: II. Scherzo, Allegro marcato


Sonata no. 2, op. 14: III. Andante


Sonata no. 2, op. 14: IV. Vivace

[Επιστρέφω ξανά και μάλλον σταθερά στη χρήση του audio tag. Έχω προσθέσει Flash fallback για όσους browsers δεν υποστηρίζουν ακόμα το Ηtml 5 (δηλ. κατά κύριο λόγο τον Internet Explorer). Το πρόβλημα παραμένει με τον Firefox. Μένει να βρω έναν τρόπο να κάνω fallback στο flash player και για τον Firefox. Δεν είναι η δουλειά μου και είμαι άσχετος αλλά που θα μου πάει θα το βρω… Με πιο απλά λόγια: αν μας επισκέπτεστε με ΙΕ θα συνεχίσετε να βλέτε τον Flash player του Box.net, αν είστε με κάποιον WebKit browser (Safari/Chrome/mobile browsers) θα βλέπετε τα controls του audio tag, αν είστε με Firefox θα βλέπετε το audio tag αλλά δε θα μπορείτε να παίξετε το mp3]

19/6/10

Άσκηση επί χάρτου

Αναρωτιέμαι:
εφόσον το πατριωτικά ορθό είναι να χρησιμοποιούμε τον όρο πρωτοβάρεμα αντί του βάρβαρου πρελούδιο, με ποιες λέξεις πρέπει να αντικαταστήσουμε τα εξίσου βάρβαρα ιντερλούδιο και ποστλούδιο;

16/6/10

The Beecham Stories

An audience once greeted Beecham with complete silence. He glanced at it for a moment, then turned to the orchestra and said: 'Let us pray'.

9/6/10

Extensions

Όχι, δε θα ασχοληθώ με τα κομμωτήρια.

Όσοι χρησιμοποιείτε ως web browser το Safari κατεβάστε από εδώ το καινούριο Safari 5. Eίναι αρκετά πιο γρήγορο από το 4. Το νέο κόλπο με το Reader mode μου αρέσει, αλλά θα δείξει τελικά πόσο θα αποδειχθεί χρήσιμο.

Μετά από πιέσεις η Apple πρόσθεσε extensions για το Safari όπως πχ έχει ο Firefox. Να πω την αλήθεια την ιδέα των extensions την βρίσκω άνευ ουσίας, ανήκει στα features που μέχρι πρότινος οι Firefox και Chrome αναφέραν ως πλεονεκτήματά τους απέναντι στο Safari, αλλά σε μένα δε λέει τίποτα. Δε θέλω πολύπλοκο και βαρύ browser, και στο Firefox που χρησιμοποιώ ως δεύτερο browser μόνο δυο έχω εγκαταστήσει.

Ιδού μερικά extensions από τα πιο χρήσιμα (που λέει ο λόγος) που βρήκα για το Safari 5 (μα πότε πρόλαβαν, τη Δευτέρα το βγάλανε):
  • Snapper
  • Σώζει μια σελίδα ως αρχείο png. Η μόνη χρήση που μπορώ να φανταστώ είναι αν κάποιος θέλει να σώσει ως εικόνα μια σελίδα που δε χωράει ολόκληρη στην οθόνη, γιατί αν χωράει στην οθόνη το extension αυτό είναι άχρηστο αφού και στο Mac OS X και στα Windows υπάρχουν keyboard shortcuts για screenshots.
  • ScribeFire
  • Για να γράφεις και να ανεβάζεις αναρτήσεις στο blog σου. Δηλ. για να καταλάβω: είσαι τόσο βιαστικός που δεν προλαβαίνεις να κάνεις login στο blog για να γράψεις από εκεί; Το χρειάζεται κανείς αυτό πραγματικά;
  • Reload button
  • Κάποιοι είχαν ενοχληθεί όταν η Apple άλλαξε το interface και τοποθέτησε το Reload στα δεξιά του web address (υποθέτω για λόγους συνέπειας με το interface του Mobile Safari στο iPhone). Αυτό το extension επαναφέρει το παλιό κουμπί. Οι περισσότεροι πάλι χρησιμοποιούμε το shortcut, cmd-R, οπότε δε μας πολυνοιάζει όπου κι αν βρίσκεται.
  • AdBlock
  • Ένα από τα δυο που έχω εγκατεστημένο στο Firefox. Αλλά στο Safari για Mac ήδη κυκλοφoρεί σαν plugin το ClickToFlash που κόβει τις περισσότερες διαφημίσεις αφού είναι σε Flash, οπότε δεν θα το περάσω.
Κάτι ακόμα, εδώ και καιρό ψάχνω να βρω μια εναλλακτική λύση στο Flash player που βάζει το box.net για τα αρχεία ήχου. Μια λύση είναι να καλέσω το QuickTime ή όποιο media plugin χρησιμοποιεί κάθε σύστημα/browser. Ο λόγος που δεν το κάνω είναι ότι έτσι το αρχείο κάνει autobuffer αμέσως με το που φορτώσει η σελίδα και αν υπάρχουν αρκετά σε μια σελίδα (πράγμα που συμβαίνει συχνά στο blog) αυτή θα σέρνεται. Η λύση που προτείνει η Apple είναι χρήση javascript controls σε συνδυασμό με QuickTime ώστε να ξεκινά το buffering όταν κάποιος πατήσει play. Javascript όμως δεν ξέρω, ούτε έχω χρόνο και διάθεση να κάθομαι να μαθαίνω μόνο και μόνο για τα αρχεία ήχου των αναρτήσεων, χώρια που δεν είμαι σίγουρος ότι ο Blogger τα υποστηρίζει όλα αυτά. Η πιο απλή λύση που δε χρειάζεται κάποιο plugin ή ιδιαίτερο κόπο/γνώσεις είναι το audio tag που εισάγει το html5 στο οποίο μπορείς να ορίσεις παράμετρο preload="none". Δυο προβλήματα σε σχέση με αυτό:

  • Το box.net που χρησιμοποιώ μέχρι στιγμής δε μοιάζει να ενθουσιάζεται με όλα αυτά, μια λειτουργεί, μια δε λειτουργεί (αυτό πρέπει να διορθώνεται σχετικά εύκολα: βρίσκω άλλη υπηρεσία που παίζει καλά με τα νέα web standards)
  • Αυτή τη στιγμή οι μόνοι browsers που υποστηρίζουν το audio tag του html5 είναι από τη μια όσοι στηρίζονται στο WebKit δηλ. η συντριπτική πλειοψηφία των mobile browsers και από τους desktop o Safari και ο Chrome και από την άλλη ο Mozilla Firefox. Όμως ενώ ο Firefox υποστηρίζει το html5/audio tag δεν υποστηρίζει το mp3 αλλά έχει αυτό το δογματικό κόλλημα των λινουξο-οπενσορσάδων με το Theora ogg που κανείς εκτός από τη wikipedia δε χρησιμοποιεί και που όσο προχωράμε στη mobile εποχή θα γίνεται όλο και πιο ακατάλληλο και παρωχημένο. Οπότε σε Firefox το audio tag λειτουργεί μόνο αν χρησιμοποιήσει κανείς ogg αρχεία που όπως οι περισσότεροι απλά δε γουστάρω να χρησιμοποιήσω. Για να εξηγούμαι: μέσα σε ένα audio tag είναι δυνατόν κανείς να ορίσει δυο sources ένα με mp3 κι ένα με ogg. Ο Firefox θα χρησιμοποιήσει το ogg, οι WebKit browsers θα χρησιμοποιήσουν όποιο δηλώνεται πρώτο. Θα μπορούσα λοιπόν να ανεβάζω κάθε κομμάτι σε δυο φορμά mp3 και ogg. Δεν πρόκειται να το κάνω.

Σαν τεστ πάντως θα επιχείρησω να χρησιμοποιήσω παρακάτω το audio tag. Όσοι χρησιμοποιείτε Safari, Chrome ή κάποιον browser της οικογένειας WebΚit, αν θέλετε αφήνετε feedback για το πως (ή αν, λόγω box.net) λειτουργεί. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να δείτε το μήνυμα ότι browser σας δεν υποστηρίζει αυτό το html στοιχείο.

Πρόκειται φυσικά για ένα από τα Extensions του Morton Feldman, πιάνο παίζει η Aki Takahashi.

Extensions 3

8/6/10

2 video streams

Τι 'χες, Γιάννη; Τι 'χα πάντα…
Μετά τη χθεσινή παρουσίαση του Steve Jobs η γκρίνια που ακολουθεί, ήταν και πάλι εκεί. Αυτή τη φορά δεν ήταν για κάτι "στραβό", αλλά ήταν του στιλ "αυτό ήταν όλο;" Αυτά τα ξέραμε από τα rumor sites (όπως είπε κι ο ίδιος "You ain't seen it") ή αλλιώς δεν περπάτησε επί των υδάτων, δεν μετέτρεψε το ύδωρ σε οίνο, δεν έβγαλε λαγό απ' το καπέλο. Όσοι γκρινιάζουν, ας μείνουν με τη γκρίνια τους, είναι όλη δική τους και τους αξίζει.

Το καινούριο iPhone τα σπάει!

Video stream με την χθεσινή παρουσίαση εδώ.

Επίσης, από το All Things Digital ανέβασαν ολόκληρη τη συνέντευξή του της προηγούμενης εβδομάδας.

7/6/10

OK, δεν είναι η ιδέα μου, μάπα το πεπόνι

Είπαμε, fans της Microsoft δεν είμαστε, αλλά με το χάλι του Ballmer, νομίζω ότι όλοι νοσταλγούμε τον Bill Gates.

Evil Genius vs The Buffoon

ΥΓ: Άντε και το βράδι θα πάρουν φωτιά οι οθόνες

3/6/10

Περί τεχνολογικής ελευθερίας και άλλων τινων

Για τα fanboys της Apple, όπως εγώ (ανίατη περίπτωση), ετούτος ο Ιούνιος είναι κάτι σαν εορταστική περίοδος, πάρτι διαρκείας.
Πρώτη του μήνα ξεκίνησε  το D8 με μια συνέντευξη του Steve Jobs (γεγονός μάλλον σπάνιο, δε δίνει συχνά συνεντεύξεις), η οποία ―επόμενο― συζητιέται αρκετά. Μπορείτε να βρείτε υλικό (αποσπάσματα σε βίντεο και απομαγνητοφωνημένο το κείμενο) στο site του All Things Digital που διοργανώνει το D8. Ακριβώς μια εβδομάδα αργότερα από τη συνέντευξη αυτή, στις 7 Ιουνίου, ξεκινά το World Wide Developers Conference της Apple όπου κατά παράδοση γίνονται ανακοινώσεις για νέο software και hardware από την Apple. Δηλ. θα έχουμε να ασχολούμαστε, να συζητάμε, να μαλώνουμε και να γκρινιάζουμε. Ωραία πράγματα!

[Όλα αυτά σημαίνουν ότι το προσεχές διάστημα ίσως σας πρήξω με σχετικές αναρτήσεις]

Προς το παρόν διαβάστε, αν θέλετε, στο link που ακολουθεί ένα κείμενο του Neven Morgan (αν το γράφω σωστά) που μιλά για αυτό που συνήθως αναφέρεται ως το αρνητικό στοιχείο της Apple, την "κλειστή πλατφόρμα".


Και αφού το κείμενο χρησιμοποιεί ως παράδειγμα ένα γιαπωνέζικο κήπο θα βάλω να ακούσουμε το υπέροχο κι αισθησιακό I hear the water dreaming του Toru Takemitsu για γιαπωνέζικο φλάουτο κι ορχήστρα. Μια μουσική τελείως κλειστή όπως και ο κήπος στο παράδειγμα (όλο το κομμάτι στηρίζεται στην αρχική μελωδία του φλάουτου η οποία απαλλαγμένη από κάθε άγχος να οδηγηθεί κάπου, να έχει κάποια συνείδηση ή σκοπό, απλά περιφέρεται, σαν κόι μέσα στον κλειστό, προστατευμένο χώρο της λιμνούλας του) ίσως για αυτό και τόσο όμορφη. Φλάουτο παίζει ο Patrick Gallois, τη Συμφωνική του BBC διευθύνει ο Andrew Davis.



Συχνά όταν ακούω μουσική του Τακεμίτσου (του Τάκη-Μήτσου που λέει ένας γνωστός μου) σκέφτομαι πόσο περίεργο είναι μετά τους Debussy, Ravel και Messiaen την πιο γαλλική μουσική να την έχει γράψει ένας Ιάπωνας. Έπειτα όμως θυμάμαι τις παρατηρήσεις του Τανιζάκι στο "Εγκώμιο της σκιάς" για το ιαπωνικό αισθητικό ιδεώδες και ξαφνικά αυτή η "ιμπρεσσιονιστική" γραφή με τα θολά περιγράμματα και την ονειρική, μυστηριακή ατμόσφαιρα τοποθετείται σε άλλο πλαίσιο. Πρόκειται λοιπόν για μια καθαρά ιαπωνική αισθητική προσέγγιση που πολύ ταιριαστά είναι τοποθετημένη στη σκιά της γαλλικής σχολής/τεχνικής.

Τα περί ιαπωνικής αισθητικής και ευρωπαϊκής τεχνοτροπίας μου θύμισαν τώρα κάτι που παρατηρεί ο Kyle Gann για το 4'33" που ξαναέπιασα πρόσφατα. Λέει ο Gann ότι το 4'33" είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικά αμερικανικό μουσικό έργο διότι:
4'33" was born, on one hand, of European classical concert conventions and formal structure and, on the other, of Asian philosophy, brought together in a specifically American mix.
Νομίζω ότι ο Gann έχει δίκιο, μόνο ένας αμερικανός θα είχε την αναγκαία απόσταση από τις δυο διαφορετικές αυτές παραδόσεις ώστε να τις αντιμετωπίσει ίσα.

Όσο για το τι είναι "ανοιχτό" και το αν αυτό είναι καλό, ας πούμε ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να το δει κανείς…

Αν τέλος αναρωτιέστε που κολλάνε όλα αυτά, η απάντηση είναι ότι δεν κολλάνε. Είναι απλά πράγματα που μου αρέσουν. Περιφέρομαι χωρίς σκοπό ανάμεσά τους στο μικρό χώρο αυτής της ανάρτησης.

UPDATE:
Ο John Gruber επισημαίνει τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και εντύπωσης για την Apple
Perception vs Reality
Το κείμενο αφορά το iPhone OS και το App Store, αλλά όπως φαίνεται και από το σχόλιο του Arnold Böcklin (βασικά πολλοί φίλοι και γνωστοί έχουν την ίδια εντύπωση) ακόμα λοιπόν στην κοινή γνώμη υπάρχει μια διαστρεβλωμένη εντύπωση για το σύνολο των προϊόντων της Apple την οποία ο σχετικός τύπος αναπαράγει ανενδοίαστα.

1/6/10

Ακόμα ένα χτύπημα…

…στη Microsoft.

Οι Financial Times αναφέρουν:
Όχι πια Windows, μόνο Linux PCs ή Macintosh για τους 10000 υπαλλήλους του Google (τουλάχιστον μέχρι να βγει το Chrome OS).

Το σκίτσο είναι του Federico Fieni