15/2/09

Οι Κανόνες

Ετοιμάζω μια αρκετά μεγάλη ανάρτηση για τον John Cage. Θεωρώ ότι κάποια πράγματα πρέπει να πηγαίνουν με τη σειρά. Δε θα μπορούσα να μιλήσω για τον Cage χωρίς να έχω πει πρώτα ένα-δυο πράγματα για τον Erik Satie.

Είναι δυο εκ πρώτης όψεως τόσο διαφορετικοί συνθέτες. Δυο συνθέτες που ανήκουν σε άλλες εποχές, αλλά που τους ενώνουν τόσα πολλά, κυρίως δε οι πιο δυνατές σιωπές που έχουν δώσει ποτέ μουσικοί.

Αναφέρθηκα στην εκκεντρικότητα και την ειρωνεία του Satie. Παρέλειψα όμως να μιλήσω για τα στοιχεία της μουσικής του που βρίσκονται πιο κοντά στον Cage. Αυτά συμπυκνώνονται ίσως με τον καλύτερο τρόπο στο εισαγωγικό κομμάτι της συλλογής από μινιατούρες Sports et divertissements του Satie. Τα κομμάτια αυτά είναι μικρά μουσικά σχόλια το καθένα και σε ένα διαφορετικό σκίτσο του Charles Martin. Ήδη σε προηγούμενη ανάρτηση έγινε αναφορά στο πως ο Cage χρησιμοποίησε ένα από τα κομμάτια της συλλογής.

Γράφει στην πρώτη σελίδα του έργου ο Satie:
Πρόλογος
Αυτή η έκδοση αποτελείται από δυο καλλιτεχνικά στοιχεία: σχέδια, μουσική. Το σχεδιαστικό μέρος αποτελείται από γραμμές ― πνευματώδεις γραμμές [σημ: αμετάφραστη, από εμένα τουλάχιστον, η διπλή σημασία του γαλλικού trait d'esprit που σημαίνει επίσης πνευματώδες σχόλιο/παρατήρηση. Ίσως ο saetiger έχει να προτείνει κάτι καταλληλότερο]· το μουσικό μέρος αναπαρίσταται από σημάδια ― μαύρες τελείες [σημ: επίσης αμετάφραστη η διπλή σημασία του points noirs που σημαίνει επίσης και σπυράκια (πρβλ. black heads και blackheads στα αγγλικά)]. Αυτά τα δυο μέρη σε συνδυασμό ― σε ένα τόμο ― σχηματίζουν μια ενότητα: ένα άλμπουμ. Η συμβουλή μου είναι να ξεφυλλίσετε το βιβλίο με ευγενικά και χαμογελαστά δάχτυλα, καθώς είναι προϊόν της φαντασίας. Μην ψάχνετε για κάτι περισσότερο σ' αυτό.

Για τους αποσβολωμένους και τους σοκαρισμένους έχω γράψει ένα σοβαρό και αρμόζον χορικό. Το χορικό αυτό είναι ένα είδος πικρού πρελουδίου, μια αυστηρή και υπολογισμένη εισαγωγή. Έβαλα σε αυτό όλα όσα ξέρω για τη βαρεμάρα. Αφιερώνω αυτό το χορικό σε αυτούς που δεν είμαι συμπαθής. Αποσύρομαι.
Erik Satie
Το μικρό χορικό που ακολουθεί φέρει τον τίτλο Choral inappétissant (ανορεκτικό χορικό) και την οδηγία να παιχτεί σοβαρά. Μετά την τελική κορώνα ο συνθέτης σημειώνει ημερομηνία και ώρα σύνθεσης του κομματιού: "15 Μαΐου 1914, το πρωί πριν το φαγητό". Σα να ήταν φάρμακο ή κάτι άλλο.

Αυτή η "βαρεμάρα", η αισθητική της ρουτίνας, της παραίτησης ή της αδιαφορίας απέναντι σε ένα καλογυαλισμένο αισθητικά αποτέλεσμα αλλά και η ελαφρότητα, το να μην παίρνεις πολύ στα σοβαρά τον εαυτό σου είναι τα στοιχεία που κυρίως τράβηξαν την προσοχή του John Cage.

Υπάρχει αυτή η ελάχιστα γνωστή πλευρά του Satie, όπου κεντρικό ρόλο παίζει η ιδέα της Musique d'ameublement. Ειδικότερα δε η περίπτωση των Vexations. Δεν έχω να γράψω κάτι περισσότερο για αυτή την πλευρά του Satie. Ό,τι έχω να πω ανήκει περισσότερο στην ανάρτηση για τον Cage που θα ακολουθήσει, κάντε όμως τον κόπο να ρίξετε μια ματιά στα αμέσως προηγούμενα links. Σε σχόλιο προηγούμενης ανάρτησης για τη μουσική του Horacio Vaggione ο SK αναρωτήθηκε για τη χρήση εκείνης της μουσικής. Θα μπορούσε να την δει κανείς στο πλαίσιο αυτής της επαναληπτικής μουσικής υπόκρουσης που τόσο άρεσε στον Satie και τον Cage αλλά έκανε έξω φρενών πολλούς άλλους.

Αρκετά όμως με τον Satie. Έπειτα από αίτημα του Σουηδού μάγειρα που ζήτησε αφού καταπιαστώ με τον Cage να βάλω και αυτό, κλείνω χωρίς άλλα σχόλια παραθέτοντας τις οδηγίες ίσως του μεγαλύτερου θαυμαστή του Erik Satie:

Some Rules and Hints for Students and Teachers,
by John Cage


RULE 1
Find a place you trust and then, try trusting it for a while.

RULE 2 — GENERAL DUTIES AS A STUDENT
Pull everything out of your teacher.

Pull everything out of your fellow students.

RULE 3 — GENERAL DUTY AS A TEACHER
Pull everything out of your students.

RULE 4
Consider everything an experiment.

RULE 5
Be self disciplined.

This means finding someone smart or wise and choosing to follow them.

To be disciplined is to follow in a good way.

To be self-disciplined is to follow in a better way.

RULE 6
Follow the leader.
Nothing is a mistake.
There is no win and no fail.

There is only make.

RULE 7
The only rule is work.
If you work it will lead to something.

It is the people who do all of the work all the time who eventually catch onto things.

You can fool the fans — but not the players.

RULE 8
Do not try to create and analyze at the same time.
They are different processes.

RULE 9
Be happy whenever you can manage it.
Enjoy yourself.
It is lighter than you think.

RULE 10
We are breaking all the rules, even our own rules and how do we do that?
By leaving plenty of room for 'x' qualities.

HELPFUL HINTS
Always be around.
Come or go to everything.
Always go to classes.
Read everything you can get your hands on.
Look at movies carefully and often.
Save everything. It may come in handy later.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο post, οι κανόνες του cage είναι οι καλύτερες συμβουλές που έχω διαβάσει ποτέ, ανυπομονώ να διαβάσω την μεγάλη ανάρτηση, φαντάζομαι τότε θα αποκαλυφθούν οι εκλεκτικές συγγένειες που θες να να αναδείξεις. Άντε περιμένουμε

ΥΓ Πρόσεξε μην είναι τόσο μεγάλη η ανάρτηση και ξεχάσω κανένα φαγητό στο φούρνο. Πάω να μαγειρέψω τώρα καλαμαράκια σε κόκκινη σάλτσα με ρύζι

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, αυτοί οι κανόνες του Cage είναι εξαιρετικοί, θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε τάξη αναρτημένοι. Είναι υπέροχοι.

Rowlf, περίμενα και λίγη μουσική με όλα αυτά που γράφεις. Ο Σατί είναι γνωστός κυρίως και τις Γυμνοπαιδειές τους και τις Κυρίες της Κνωσσού, αλλά νομίζω πως η πλευρά της μουσικής του για την οποία θέλεις να μιλήσεις δεν έχει καμιά σχέση με αυτά τα δύο. Παρεπιπτόντως, νομίζω πως αυτά τα δύο έργα έχουν περισσότερη ειρωνεία από τον αισθαντισμό με τον οποία ερμηνεύονται συνήθως. Πρέπει να αφήσω τα καλαμαράκια με τη σάλτσα καμιά ώρα να σιγοβράσουν και φλυαρώ περιμένοντας

Rowlf είπε...

Την εποχή που ο Σατί γράφει τις γυμνοπαιδείες, τις Vexations κτλ δεν έχει κάνει ακόμα κανονικές μουσικές σπουδές, αυτό εξηγεί εν μέρει και την ανορθόδοξη γραφή. Στα έργα αυτά βγαίνει περισσότερο η απέχθεια και η αντίθεσή του προς οτιδήποτε μουσικά γερμανικό ακόμα και προς τη γαλλική μουσική που θεωρούσε ότι είχε επιρροές από τη γερμανική (Σαιν-Σανς, Φρανκ κτλ)

Γι' αυτό μου κάνει εντύπωση που σου αρέσει ο Σατί.
Δεν έβαλα μουσική γιατί δεν έχω. Ή έχω πράγματα που δε μου αρέσουν καθόλου, τα άκουσα μια φορά κι έκτοτε μαζεύουν σκόνη. Έχω παρτιτούρες και μου αρκούν γιατί το απολαμβάνω πολύ περισσότερο να κάθομαι να παίζω ο ίδιος αυτή τη μουσική. To άλλο πρόβλημά μου με τις ηχογραφήσεις έργων του Σατί είναι ότι τις βρίσκω όλες (μα όλες) πολύ κομ-ιλ-φο, πολύ καθώς πρέπει, αποστειρωμένες και με το μέτρο. Βγήκε πχ πριν μερικές εβδομάδες ένα σετ με τον Alexandre Tharaud από την Harmonia Mundi που έχει εκτός από έργα για σόλο πιάνο και κάποια τραγούδια από την περίοδο του καμπαρέ που κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να μην τα κάνουν κλασσικούρες, οι τραγουδιστές κάτι καταφέρνουν αλλά ο πιανίστας φοβάται μην του πουν ότι δεν παίζει σωστά. Λοιπόν όσοι έχουν τέτοια κόμπλεξ δε θα 'πρεπε να παίζουν Σατί. Να απαγορευτεί δια ροπάλου.

Βρείτε παρτιτούρα των Sports et divertissements. Πρώτον υπάρχουν τα σκίτσα που σε ένα CD δε φαίνονται. Δεύτερον όλες οι εκδόσεις του έργου είναι facsimile του χειρογράφου όπου ο Σατί κάνει τα δικά του. Τρίτον είναι από τα πιο ωραία και έξυπνα κομμάτια του. Τέταρτον κάποιες λίγες εκτελέσεις που βρήκα ήταν για πέταμα.

mahler76 είπε...

Α, θα έχουμε μελέτη βλέπω!!!

Rowlf είπε...

Βγήκε απειλητική η δήλωση για μεγάλη ανάρτηση ε;

Φοβάμαι ότι αν την αφήσω έτσι όπως είναι τώρα ο σεφ δε θα κάψει μόνο το φαΐ αλλά ολόκληρη την κουζίνα του. (χμ, βρε λες, μήπως και γλυτώσουμε από τις σπεσιαλιτέ που οι καλεσμένοι του πασάρουν κάτω από το τραπέζι σε μένα και που ακόμα κι εγώ τις μυρίζω και κάνω πέρα;)

Αυτή τη στιγμή κόβω για να μη με βρίσετε και μη μου πάθετε τίποτα. Ίσως ακόμα να χωριστεί σε κομμάτια. Πρέπει να βγαίνει και νόημα πάντως. Θα δω…

mahler76 είπε...

δεν έχουμε πρόβλημα με τις μεγάλες...αναρτήσεις. κάνε δουλειά σου.

SK είπε...

Για το Sports et divertissements η έκδοση που βρίσκω είναι σε ασπρόμαυρο (εδώ βλέπετε εικόνες του βιβλίου στο google book search) - όχι ότι χάλασε ο κόσμος. Θα το πάρω!

Rowlf είπε...

SK,
αυτήν ακριβώς της Dover έχω κι εγώ. Μια χαρά είναι. Να την πάρεις.

Rowlf είπε...

Η δε εικόνα του εξωφύλλου είναι από το "Le tango (perpétuel)" που κατόπιν πείραξε ο Cage για τον Mikhashoff.