Πρόκειται για μια εγκατάσταση/happening. Εκατό μηχανικοί μετρονόμοι τοποθετούνται στο χώρο παρουσίασης. Τους κουρδίζουν και τους ξεκινούν όσο το δυνατόν πιο "ταυτόχρονα". Το έργο τελειώνει όταν σταματήσουν όλοι οι μετρονόμοι.
Και μιας και στις αναρτήσεις που βάζω τίτλο "Music to my ears" συνηθίζω να κάνω ερωτήσεις και αν θέλετε να απαντάτε, ας κάνω το ίδιο και εδώ: Είναι μινιμαλιστική μουσική το Poème Symphonique;
Συμπληρωματικά δείτε:
- Αγγλική μετάφραση της "παρτιτούρας" του έργου εδώ
- Ένα βίντεο με έναν πιο έξυπνο τρόπο εκκίνησης των μετρονόμων:
Και για να βοηθήσω (ή για να μπερδέψω) ακούστε και το Concret PH του Ιάννη Ξενάκη. Η ίδια ερώτηση και για αυτό: είναι μινιμαλιστική μουσική το Concret PH;
Την ερώτηση αυτή την κάνω και για όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις:
(θα μπορούσα να βάζω συνέχεια κομμάτια και να ρωτώ:)
Ποιες μουσικές είναι μινιμαλιστικές; Τι χαρακτηριστικά έχουν αυτές; Τελικά τι είναι (και τι δεν είναι) μινιμαλισμός;
7 σχόλια:
Πριν βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα για τη μουσική αξία του Συμφωνικού Ποιήματος (και πέρα από αν είναι ή όχι μινιμαλιστικό έργο) σας λέω ότι δεν το θεωρώ καθόλου εύκολο ως ιδέα. Ακριβώς το αντίθετο, ο Ligeti εδώ καταφέρνει κάτι πολύ δύσκολο. Φτιάχνει μια αρνητική κορύφωση. Καθώς το υλικό του φθίνει, το μουσικό ενδιαφέρον κορυφώνεται. Από το αρχικό συνεχές στρώμα θορύβου που προκαλεί η αρχική πυκνότητα των χτύπων, προκύπτουν σταδιακά εξαιρετικά ενδιαφέροντα ρυθμικά σχήματα.
Και φυσικά οι επιρροές του Cage εδώ είναι εμφανέστατες.
minimalismos=tembelia.
Sinthetes horis orexi na doulepsoune,kathonte ke kanoune copy pastes me mousika programata san to finale i to sibelius ke grafoune ateliotes selides me varetes epanalipsis,les ke to to kino (an tous akousi) ine kathisterimeno ke hriazete 50 fores na akousi ena metro gia na embedosi to komati.
To komati tou ligeti me tous metronomous,sigoura den ine ke ena apo ta kalitera,alla ine mia exipni piramatiki idea.To sigouro omos ine oti den ine minimalistiko.Ehontas 100 diaforetika tempi,se 1 deuterolepto simbenoune ametriti rithmiki sindiasmi,ke epidi den tous antilsavanomaste,mas fenete minimalistiko.Telos panton to sigekrimeno komati,ine ena mousiko astio san to 4 :33,pou kanenas den tha to vali se cd na to akousi,alla tha ehi panta tin periergia na to akousi zontana.
Λοιπόν, το συμφωνικό ποίημα του Λίγκετι θα το χαρακτήριζα εύκολα μινιμαλιστικό. Μου θυμίζει πολύ τις τεχνικές του Στηβ Ράιχ. Το Κονκρέτ ΠΧ πάλι όχι. Δεν ξέρω όμως γιατί. Περισσότερο διαισθητικά το λέω. Φαντάζομαι θα έχεις κάποια ενδιαφέρουσα εξήγηση.
@ chef
Θυμίζω ακόμα το 2ο από τα τρία κομμάτια για δυο πιάνα που έχει τίτλο "Selbstportrait mit Reich und Riley (und Chopin ist auch dabei)". Οι σχέσεις του Fluxus και του μινιμαλισμού είναι συχνά πολύ στενές έως και αξεδιάλυτες.
μινιμαλισμός ή όχι εμένα μου άρεσαν τα κομμάτια.
@ mahler
…και αυτό είναι που μετράει τελικά.
Δημοσίευση σχολίου