25/5/09

Ποιος Boulez και μαλακίες!

Abbado

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είχα την τυχη να τον παρακολουθήσω δύο φορές σε συναυλίες και σε περισσότερες πρόβες. Απλώς καταπληκτικός. Πιθανότατα ο μεγαλύτερος εν ζωή μαέστρος.

Rowlf είπε...

Πέστα, μάγειρα!

Είμαι άθεος, αλλά πιστεύω στον Claudio!

Ο μόνος μαέστρος που είναι εξίσου πειστικός είτε διευθύνει Beethoven είτε Ligeti.

Ανώνυμος είπε...

+1 για τον Κλαύδιο.

Περί Boulez... Έτερον - εκάτερον.

Ανώνυμος είπε...

@Neco 73

Kai pali na dieukrinisw, h apopsh mou gia ton Boulez den einai olosxerws arnhtikh. Aplws o Abbado anhkei se authn thn kathgoria pou anhkoun elaxistoi kai opws kai na to kanoume o Boulez den paizei ekei pera. Epishs h apopsh mou gia ton Boulez ws maestro den exei kami sxesh me ekeinh gia to syn8etiko tou ergo.

Kai twra pou ta dieukrinhsame auta na poume allh mia fora ti kataplhktikos ermhneuths einai o Abbado. Psaxnw edw kai kairo plhrofories gia to pws egine h diadoxh sth Filarmonikh tou Berolinou, alla dystyxws de briskw. 3erei kaneis kati?

Ανώνυμος είπε...

Για τον Abbado και πως βρέθηκε στη Φιλαρμονική του Βερολίνου:

Μετά την αποχώρηση του Karajan (πριν το θάνατό του να τονίσω ότι είχε υποβάλλει παραίτησή). η πρώτη υποψηφιότητα ήταν ο Carlos Kleiber. Ο Kleiber φυσικά αρνήθηκε, εκκεντρικός γαρ, όπως πάντα. Η αμέσως επόμενη επιλογή ήταν ο Abbado. Οι συν-υποψήφιοι που ακούστηκαν ήταν: James Levine (λένε ότι ήταν ο 2ος αλλά αργότερα βρέθηκε και στο Μοναχο αντικαθιστώντας τον Celibidache), Riccardo Mutti (Σκάλα του Μιλάνου), Bernard Haitink (μόλις είχε αφήσει την Concertgebouw για το Λονδίνο), Lorin Maazel (γνωστός στο Βερολίνο από της Deutsces Opera), Daniel Baremboim (τότε στο Σικάγο έχοντας διαδεχθεί ήδη τον Solti) και ο Zubin Mehta (βολεμένος στην Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης με συμβόλαιο που έληγε και στην Φιλαρμονική της Νέας Υορκης συζήτιόταν το όνομα του Abbado-λίγο δύσκολο το θεωρώ μια ο Abbado ήταν-είναι "αριστερός" πράγμα που του στοιχισε συνεργασίες σε Αμερική όπως Βοστόνη και Σικάγο).

Το ρόλο του άμεσα ή έμμεσα έπαιξε και ο Mutti, τον οποίο εκτιμούσε αρκετά ο Karajan έναντι του Abbado. Γεγονός πάντως είναι ότι από όλους τους υποψήφιους όλοι πέρασαν από το Βερολίνο και είχαν σημαντική παρουσία πλην του Mutti, ο οποίος από την εποχή Karajan, μόλις φέτος διεύθυνε την Φιλαρμονική του Βερολίνου. Λόγω της έντασης των τελευταίων ετών Karajan-ορχήστρας και Abbado-Mutti, επηρέασε την επιλογή του

Ρόλος σημαντικός στην εκλογή του έπαιξε υποθέτω η θέση που είχε ως μουσικός διευθυντής στην Όπερα της Βιέννης μια και υπάρχει μια "άτυπη παράδοση" - κόντρα να έχουν κοινές αρχισυνεργασίες (Furtwangler, Bohm, Karajan ακόμα και Rattle)

Rowlf είπε...

Ο Boulez ως συνθέτης είναι όντως άλλη ιστορία και ίσως χρειάζεται ξεχωριστή ανάρτηση (αλλά εκτός που είναι άλλα που έχω βάλει σε σειρά, ψιλοβαριέμαι κιόλας). Πάντως αν και ως συνθέτης είναι απείρως σημαντικότερος (αναμφισβήτητα ένας από τους πρωταγωνιστές της μουσικής του 20ου αιώνα) έχει κι εκεί σκοτεινά σημεία κυρίως σε σχέση με τον τρόπο που επιχείρησε να επιβάλλει το σειραϊσμό στην ευρωπαϊκή μουσική, αλλά και αργότερα του ασκήθηκε αρκετά έντονη κριτική για τον τρόπο που διαχειρίστηκε και κατεύθυνε το IRCAM.

Γνωστός μου που γνωρίζει τον επιμελητή του μου έχει πει ότι του εκμυστηρεύτηκε (ο επιμελητής) ότι είναι πλέον τελείως ανασφαλής ως συνθέτης. Τρέμει να γράψει μια νότα. Ως γνωστόν όλα τα τελευταία του έργα είναι ανοιχτά (works in progress) κατά αυτή την εκδοχή αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί δεν είναι σίγουρος για αυτά που γράφει, γυρνάει τα διορθώνει και τα ξαναδιορθώνει. Το μεταφέρω αυτό με την επιφύλαξη που πρέπει να έχει κανείς πάντα για πληροφορίες που έμαθε από γνωστό γνωστού. Αν πάντως ισχύει, πρόκειται για τρομερή ειρωνεία. Ο πάλαι ποτέ απόλυτος και σκληρός Boulez που δήλωνε ότι όποιος δεν γράφει σειραϊκή μουσική είναι άχρηστος να έχει μετατραπεί σε ένα συνθέτη που τρέμει και τη σκιά του.

Ανώνυμος είπε...

@Neco

Euxaristw gia tis plhrofories. Kapoies poly endiaferouses. H3era pws o Maazel htan toso sogouros gia thn eklogh tou pou eixe kalesei synenteu3h typou hdh prin apo thn eklogh gia na thn akyrwsei amesws meta!

ds είπε...

Πράγματι κι εγώ προτιμώ την εκτέλεση του Abbado από Boulez, αν και μου αρέσει αρκετά μία του Karajan από τα 60s.

Για τον Boulez: τώρα διάβασα την προ-προηγούμενη ανάρτηση σου και συμφωνώ με τα περισσότερα. Προσωπικά, δεν καταλαβαίνω την αξία που έχουν οι ηχογραφήσεις του του Mahler, τον είχα δει και live να ερμηνεύει την 6η και κόντεψε να με πάρει ο ύπνος.

Για το σχόλιο του Neco73 για την ιστορία της επιλογής του Abbado, βρήκα χρήσιμη την περιγραφή του. Όμως εύχομαι να μην είχε επιλέξει η φιλαρμονική τον Abbado ούτε τον Rattle, αλλά κάποιον με ποιο γερμανική-παραδοσιακή προσέγγιση όπως τον Barenboim.

ds είπε...

Sorry για το ορθογραφικο (ποιο=πιο)

Rowlf είπε...

Dynx, καλωσόρισες!

Μια μικρή και ασήμαντη επισήμανση μόνο (χωρίς παρεξήγηση κιόλας). Τέσσερα muppets γράφουμε σε ετούτο το blog. Ετούτη η ανάρτηση είναι του Σουηδού μάγειρα (ο οποίος προς στιγμήν δεν έχει internet στο σπίτι του και μας απαντά όποτε μπορεί), την προηγούμενη ανάρτηση για τον Boulez την είχα ανεβάσει εγώ (ως μη όφειλα καθότι εδώ πέρα αυτά είναι χωράφια του chef και γι' αυτό εμμέσως μου την είπε με τούτη την ανάρτηση)

Statler είπε...

Προσθέτω κι εγώ την ψήφο μου υπέρ του Μεγάλου Κλαυδίου (έναντι πάντων των εν ζωή)!

Ανώνυμος είπε...

@ Dynx

Kalwsorises. H B Phil eixe kommataki mpouxthsei, gia na to pw laika, meta apo tosa xronia kai h8ele (xreiazotan) allagh kateu8ynshs. Gnwrizw pantws pws eidika o Barenboim den yphr3e pote ypopshfios me eidiko baros gia na analabei pote thn kallitexnikh dieu8ynsh, asxeta poso poly to h8ele o idios. Twra gia mellon 8a dei3ei. Pros to paron o Rattle ananewse to symbolaio tou mexri to 2018 an den kanw la8os.