Το κουίζ έχει ως εξής:
Βρείτε τις διαφορές.
UPDATE:
Δεύτερο κείμενο του Δήμου, αυτή τη φορά από τα "επίκαιρά" του.
Ξαναβρείτε τις διαφορές.
(Εγώ θα μείνω στο λαϊκιστικό ερώτημα ―ήταν που τον πονούσε ο λαϊκισμός του Τρίτου στο προηγούμενο― της τελευταίας παραγράφου: αυτό που κυρίως ενδιαφέρει κάθε σοβαρό καλλιτέχνη πέρα και πάνω από την απήχηση του έργου του, είναι αυτό να παρουσιάζεται σωστά όπως το εννοούσε και το φαντάστηκε. Που ακούγεται σωστά ο Μπετόβεν στο Μέγαρο ή στο δρόμο;)
8 σχόλια:
(πρώτη αντίδραση - θα ακολουθήσει η αναλυτική) Ο Ν. Δήμου θέλει να είναι λίγο ελιτιστής. Ευτυχώς που δεν είμαστε όλοι έτσι.
"Βρείτε τις διαφορές", μεταξύ ποιών?
Statler,
περιμένω με ενδιαφέρον την αναλυτική τοποθέτηση.
SK,
το θέμα είναι μάλλον ελεύθερο και ήταν σε κάποιο βαθμό private joke (έχει σχέση και με τα εσωτερικά, τη νοοτροπία κτλ των διάφορων κύκλων της κλασικής μουσικής στην Ελλάδα). Διαφορές μπορεί να είναι διάφορες ασυνέπειες σε όσα κατά καιρούς έχει γράψει γύρω από τη μουσική ο Νίκος Δήμου. Επίσης διαφορές = διαφορετική γνώμη σε σχέση μέ όσα γράφει ο Δήμου. Αφού είναι κουίζ είπα να το θέσω έτσι.
Πχ όσοι γνωρίζουν τα της ΕΕΜ ή όσοι έχουν πιάσει στα χέρια τους το Πολύτονο θα χαμογελάσουν με την αναφορά του Δήμου.
Έχω καιρό να ασχοληθώ με τα της ΕΕΜ, μιλάμε για δεκαετίες και πάνω. Αλλά θυμάμαι και το συντηρητισμό που κατά καιρούς διέκρινε την ηγεσία τους - όπως και την προσπάθεια τινών εκ των μελών της για καθιέρωση μιας νέας εθνικής σχολής στην Ελλάδα. Επειδή όμως αυτά τα εισέπραττα από δεύτερο ή τρίτο χέρι, καλύτερα να μη γράψω περισσότερα.
Ο Δήμου είναι γνωστός ελιτιστής (το "λίγο" στο αρχικό σχόλιο ήταν συγκρατημένο). Του αρέσει να πιστεύει ότι είναι στη μειοψηφία που δημιουργεί, στη μειοψηφία, για την οποία αξίζει να υπάρχει ο κόσμος μας. Παράλληλα, είναι δύσκολος ο ορισμός της μειοψηφίας αυτής, καθώς ο ίδιος ο Δήμου σε άλλα σημεία του λόγου του κατακρίνει την παραγωγή και τη διανομή βραβείων, ως διαδικασία που γίνεται μεταξύ μιας κληρονομικής, κατά το μάλλον ή ήττον, κάστας, η οποία κατά καιρούς δέχεται προσθήκες συναινούντων μειοψηφούντων και η οποία χαρακτηρίζεται από συντηρητισμό.
Το είχαμε γράψει (όλοι οι συντελεστές) και στην αρχή της ζωής αυτού του ιστολογίου: η χώρα μας δεν είναι χώρα, στην οποία μπορεί να ευδοκιμήσει εύκολα η κλασική μουσική. Θέλετε δεν έχει τη σχετική παράδοση, θέλετε είναι αποκομμένη από το Διαφωτισμό και καυχιέται που περιλαμβάνεται στην καθ' ημάς Ανατολή (τονίζοντας με πικραμένη αξιοπρέπεια ότι "είμεθα έθνος ανάδελφον") - μα, πλέον, ούτε χώρα του κλαρίνου είμαστε, ούτε του ζουρνά, εκτός από τους πληθυσμούς (ποντιακούς και κρητικούς) που αρέσκονται στη λύρα τους - αυτοί διακρίνονται από προσκόλληση στα "παραδοσιακά".
(συνέχεια σε λίγο)
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο με την ΕΕΜ, τον ισόβιο και τη αυλή είναι η μόνιμη κλαψούρα τους για την κακούργα κενωνία που δεν ξέρει την τύφλα της και ακούει Καρβέλα αντί τα δικά τους αριστουργήματα. H κλαψούρα απευθύνεται φυσικά και κατά κύριο λόγο στο κράτος (δώμ' και μένα μπάρμπα) το οποίο κατά τους ίδιους έχει υποχρέωση να τους επιχορηγεί αφού αυτά που κάνουν είναι τόσο σπουδαία και σημαντικά. Θυμάμαι ομιλία συνθέτη-μέλους της ΕΕΜ πριν κανα δυο χρόνια που ήταν όλη από την αρχή ως το τέλος ένας γλοιώδης οικτιρμός για την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας που δεν έχει επίπεδο και δεν μπορούσε να καταλάβει την αξία του (κι εγώ που την καταλάβαινα, τι καταλάβαινα; αλλά μάλλον δεν καταλάβαινα καλά, αλλιώς θα καταλάβαινα!)
Για όποιον ενδιαφέρεται αποσπάσματα από το τελευταίο τεύχος του Πολύτονου σε pdf. Χαρακτηριστικά όσα γράφουν στην αρχή (σελ. 3) στο κείμενο με τίτλο "Τα λεφτά είναι αλλού" (αυτό τους πονάει).
Αφιερωμένο εξαιρετικά για την ΕΕΜ.
Επίσης και η περιγραφή του Max von Sydow για τους τηλε-ευαγγελιστές εδώ πέρα που περιέχεται σ' αυτό το απόσπασμα της ταινίας του Woody Allen Hannah and her Sisters - σαν κάτι να μου θυμίζει.
Μη μου πειράζετε τον Δήμου. Μια χαρά είναι ο άνθρωπος. Έχει τα κολλήματα που έχει. Το πρόβλημά του είναι πως θέλει να αντιμετωπίζεται και ως καλλιτέχνης όταν είναι εμφανές πως δεν του βγαίνει με τίποτα, όσο κι αν επιμένει. Και μετά έρχεται ο ελιτισμός κτλ κτλ. Όταν ασχολείται με τέχνη είναι απλώς γραφικός, τίποτα περισσότερο και καθόλου επικίνδυνος.
Δημοσίευση σχολίου