Επειδή είμαι λίγο αργός και δεν τα πιάνω εύκολα, εξηγήστε μου απλά, με δικά σας λόγια ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν Καλλιτεχνικό Διευθυντή και έναν Καλλιτεχνικό Σύμβουλο και γιατί κανείς να προτιμήσει τον δεύτερο;
UPDATE:
Μαζί με τα ευχάριστα από το ΜΜΘ, διαβάζω και άλλα ευχάριστα καλλιτεχνικά-καπιταλιστικά. Τελικά πρέπει να παραδεχθώ ότι μπορεί να σκέφτομαι όταν την βλέπω στην τηλεόραση "Πω πω, μα τι συμπεθέρα!", αλλά η Λούκα κρύβει μέσα της μια τρελή αλτερνατίβα.
5 σχόλια:
Εγώ είμαι ακόμα πιο αργός. Γιατί να υπάρχουν και τα 2; Αφού οτιδήποτε θεσμικό έχει αποτύχει παταγωδώς και ότι αξιόλογο έχω δει δεν έχει σχέση με θεσμούς αλλά από την διάθεση κάποιου ή κάποιων. Δύσκολο είναι να το καταλάβουν;
Ειδικά όταν υπάρχουν τόσο σπουδαία θέματα και προβλήματα στην χώρα. Ακόμα περισσότερο όταν ο σύμβουλος (λέμε τώρα) θα έπρεπε να είναι απλά ενεργός καλλιτέχνης και όχι σύμβουλος.
Απίστευτα πράγματα.
Μεγάλο δίκιο έχεις,
αλλά σε τούτο τον τόπο πολλοί ζήλεψαν την αίγλη της θέσης και του τίτλου.
Ας τα πάρω πιο αναλυτικά και με διορθώνετε σε τυχόν μπαρούφες που θα πω καθώς δεν τα παρακολουθώ και από πολύ κοντά.
Ο προηγούμενος καλλιτεχνικός διευθυντής του ΜΜΘ παραιτήθηκε (ή οδηγήθηκε σε παραίτηση ή δεν ξέρω) γιατί δεν είχε αντικείμενο. Δηλ. τα λεφτά από το ΥΠΠΟ σταμάτησαν και μαζί και ο καλλιτεχνικός προγραμματισμός του ΜΜΘ. Όσο ξέρω, δεν έχει αλλάξει κάτι. Στη θέση του λοιπόν βάζουν καλλιτεχνικό σύμβουλο. Ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενο του συμβούλου; Θα έχει δικό του προγραμματισμό το Μέγαρο και θα συμβουλεύει για αυτόν ή απλά θα τους λέει διάφορα του τύπου "νοικιάστε την αίθουσα στη Μαρινέλα, αλλά όχι στον Νταλάρα" ή μήπως τίποτα απολύτως απλώς ένας τίτλος να γράφουμε στο βιογραφικό να δείχνει;
Νομίζω ότι η λύση του συμβούλου είναι η συνταγή της επιτυχίας. Ο σύμβουλος πουλάει μούρη, "είμαι καλλιτεχνικός σύμβουλος στο Μέγαρο" (πως λέμε έχω και κότερο;) και θέτει γερές βάσεις για τη μελλοντική του εξέλιξη. Οι Μεγαραίοι έχουν βάλει κάποιον του χεριού τους, δεν είναι διευθυντής για να πατάει πόδι, είναι σύμβουλος και είναι νιούφης, άμα θέλουμε τον ακούμε άμα δε θέλουμε κάνουμε του κεφαλιού μας και κανείς δε μπορεί να μας πει κάτι, είπαμε, τον ψάρακλα το σύμβουλο δεν τον παίρνει να μας πολυκουνιέται. Χώρια που για όλους αυτούς τους λόγους δε θα μας κοστίσει όσο ένας καλλιτεχνικός διευθυντής, κάτι που τον σύμβουλο δεν τον νοιάζει κιόλας (αφού έχει και κότερο). Everybody's happy.
Rowlf,
στον προηγούμενο δώσανε τη δυνατότητα να ανακοινώσει την παραίτησή του, άσχετα με το γεγονός, όπως λένε οι πληροφορίες μου, πήγε στη δουλειά και βρήκε την πόρτα κλειδωμένη. Φαντάζομαι ο Λαζαρίδης τους βολεύει όλους, μια και νέος είναι και Θεσσαλονικιός, οπότε στηρίζουμε και τα ντόπια ταλέντα. Άσχετα με τα παραπάνω, εύχομαι ειλικρινά, έστω και από αυτήν την ασαφή θέση του συμβούλου να κάνει κάτι καλύτερο από ό,τι βλέπαμε ή ακούγαμε μέχρι τώρα στον καλλιτεχνικό προγραμματισμό του ΜΜΘ
Εγώ δεν θα είμαι τόσο πολιτισμένος όσο ο ψήστης.
Θα το ρίξω το επίπεδο πάλι.
Γίνεται μου φαίνεται ότι έγινε με τα υπουργεία που τους αλλάξαν τα ονόματα. Έτσι τώρα έχουμε καλλιτεχνικό σύμβουλο, όπου αργότερα θα τοποθετηθεί καλλιτεχνικός συντονιστής, ότινοι αμφότεροι θα πέρνουσει τσι αποφάσεις των, μετά πρωϊνού καφέ ή τέϊου στο φουαγιέ του Μεγάρου. Έτσι πλέον ορίζονται αι σύγχροναι μορφαί διοικήσεων και καλλιτεχνικού μάνατζμεντ. Τι είμεθα; Καμιά τριτοκοσμική χώρα;
Εγώ συντάσσομαι με τον Neco.
Δημοσίευση σχολίου