11/9/10

Το βάρβαρο παρελθόν

Ακούω μουσική του ιαπωνικής καταγωγής αμερικανού συνθέτη Steven Kazuo Takasugi. Η χάρη και η εκφραστική δύναμή της πραγματικά με εντυπωσιάζουν. Σκέφτομαι ότι μπροστά σε αυτό το μείγμα ιαπωνικής-αμερικανικής κομψότητας, το δοξασμένο πτώμα που ονομάζουμε κλασική μουσική μοιάζει με κάτι χοντροκομμένο και κακόγουστο.

(Στο link παραπάνω εκτός από βιογραφικά στοιχεία, θα βρείτε πληροφορίες για να κατεβάσετε μουσική του Takasugi).

4 σχόλια:

animal είπε...

Δοξασμένο πτώμα ε;
Δηλ. τι είμαστε εμείς, ζόμπι;
Πάω να βάλω το Allegro barbaro να γουστάρω…

Rowlf είπε...

Δε θα έλεγα ζόμπι, μάλλον ταριχευτές. Το Allegro barbaro είναι καλή αυτοκριτική για αρχή.

Aspete_students είπε...

Καλέ, πόσες φορές θα στο πω.

Αυτά τα τα κουτάκια που πετάνε οι κύριοι Αστυνομικοί, που βγάζουν καπνό, δεν τα οσφραίνομε. Φεύγομε μακρυά...

Κάτι τέτοιο περίπου μεμίρευσε ο ΙαπωνοΑμερικάνος και ξέχασε να ξυριστεί (πάνω και κάτω φαντάζομαι) και από πάνω συνέθεσε (λέμε τώρα).

[Δεν μπορείς να ειπείς τίποτςςς. Κρατάω το επίπεδο υψηλά, ε;]

Allegro barbaro κατά Bartok ή κατ' Alkan; (ξέρω, Bartok αλλά έτσι κουβέντα να γίνεται)

animal είπε...

@ Rowlf
ρε άντε πνίξου

@ Neco73
τί είναι το Alkan?