Σκόπευα να καθυστερήσω το τρίτο μέρος της σειράς, αλλά το σχόλιο του Neco στο πρώτο μέρος με έκανε να επισπεύσω το ανέβασμα της ανάρτησης. Μπορεί για κάθε συμφωνία χωριστά να υπάρχουν μεμονωμένες εκτελέσεις που να θεωρούνται οι καλύτερες, αλλά αν διάλεγα έναν κύκλο με έναν ερμηνευτή αυτός είναι μακράν του Bernstein. Προσωπικά βρισκώ τη συνολική ερμηνευτική προσέγγιση την πιο ενδιαφέρουσα.
Σε αυτήν την ανάρτηση θα ακούσουμε το πρώτο μέρος της 4ης Συμφωνίας στις δύο διαφορετικές του εκδοχές. Στην πρώτη ο Β. διευθύνει τη Φιλαρμονική της ΝΥ και στη δεύτερη την Concertgebouw του Άμστερνταμ [ΣΣ: Η διόρθωση έγινε μετά από παρατήρηση του Neco]. Δε θα ήθελα να εκφράσω τη γνώμη μου ακόμη, προτιμώ να αφήσω τη συζήτηση που ελπίζω πως θα ακολουθήσει να αναπτυχθεί ελεύθερα και θα τοποθετηθώ κάποια στιγμή. Καλή ακρόαση.
Bonus η ερμηνεία με την Φιλαρμονική της Βιέννης (η οποία υπάρχει μόνο σε βίντεο).
3 σχόλια:
Είσαι σίγουρος ότι η 4η (Ευρώπης) είναι με την Φιλαρμονικής της Βιέννης; Δεν μπορώ φυσικά να τα ακούσω από mobile συσκευή που έχω, αλλά έχω την αίσθηση ότι στο κύκλο της Ευρώπης είχε ηχογραφηθεί με την Concertgebouw. Σε βιντεοσκόπηση (βίντεο και DVD) υπάρχει όντως με την Φιλαρμονική της Βιέννης.
Ως εκ τούτου μόνο αυτή την παρατήρηση ήθελα να κάνω. Πάντως η προφανέστατη διαφορά σε ΝΥ και Concertgebouw ήταν η χρήση Boy-soprano στο 4ο μέρος. Θυμάμαι ότι ήθελε την ηχογραφήσει με την Concertgebouw διότι εκεί είχε γίνει η πρεμιέρα ως ολοκληρωμένο έργο και η ορχήστρα έχει στα αρχεία της την ιστορική παρτιτούρα του Mahler από την πρεμιέρα.
Οι εισηγήσεις και παρατηρήσεις μου τελειώνουν εδώ, καθότι δεν μπορώ να έχω φρέσκια ακρόαση σχολιασμό.
Συγνώμη Neco έχεις δίκιο. Τα μπέρδεψα, γιατί είχα στο μυαλό μου το DVD. Είναι όντως με την Concertgebouw.
Παίρνω άδεια από τη σημαία και ανεβάζω σε αυτήν την ανάρτηση το σχόλιο του Neco από το πρώτο μέρος της σειράς, μια και νομίζω πως ταιριάζει περισσότερο εδώ. Αν Neco έχεις κάποια ένσταση, πες το και την αφαιρώ
:::::::::::::::::::::::::
Chef,
Συμφωνώ μαζί σου, ότι ο "Αμερικάνικος" κύκλος του Bernstein έχει τεράστιες διαφορές από τον Ευρωπαϊκό του. Ένα συμπέρασμα που έβγαλα, είναι ότι ο Bernstein στον "Αμερικάνικο" κύκλο του ήταν ένας συνεπής μελετητής του έργου του Mahler, ενώ στην Ευρώπη ήταν πιο αποδεσμευμένος, πολλές φορές υπήρχε πιο "excitement", ήταν πιο ελεύθερη η απόδοση των ερμηνειών. Έχω την άποψη ότι το αισθαντικό στοιχείο κυριαρχούσε στον Ευρωπαϊκό κύκλο. Σημαντικές και πολύ προφανείς διαφορές εντόπισα κυρίως στην 4η, 7η και 9η. Αλλά και στην 5η (Adagietto που έκανε πολλούς να αναρωτιούνται), στην 6η και την άποψη του ότι στα πρώτα μέτρα έχουμε αντιστοίχηση του στρατιωτικού βήματος της χήνας κ.λπ κ.λπ.
Για την 9η του, θεωρώ τον Karajan αξεπέραστο. Του Rattle η 9η την βρίσκω καλή, όχι όμως εξαιρετική μια και δεν με εντυπωσίασε άλλα ούτε με εκνεύρισε κάτι και δεν άκουσα κάτι καινούργιο. Μόνον οι συντάκτες του Gramophone ανακαλύπτουν κάτι τέτοια.
Στην 9η μόνον ο Jacha Horrenstein με την LSO έχω 2ες σκέψεις και ίσως να τον ξεπερνάει τον Karajan.
H 2η είναι η καλύτερη του Rattle και από τους κορυφαίους ερμηνευτές του, αλλά εγώ είμαι με τον Herr Otto Klemperer και ειδικά με την ζωντανή του ηχογράφηση με την ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας. 2ες σκέψεις έχω μόνον με την 2η του Abbado στο φεστιβάλ της Λουκέρνης το 2003. Επίσης σήμερα πιστεύω ότι ο Abbado είναι ο σπουδαιότερος ερμηνευτής του Mahler. Φέτος στην Λουκέρνη θα ερμηνεύσει την 9η μέσα στον Αύγουστο και στο Arte-tv ή σε κάτι τέτοιο θα είναι διαθέσιμο για Video Streaming (πέρσι είχα δει-ακούσει την 1η).
Εξαιρετικός είναι και για μένα ο ΜΤΤ, όπως και ο Esa-Pekka Salonen που είναι πολύ καλό ερμηνευτής του Mahler. Ακόμα εκτίμησα πολύ την προσπάθεια του Zinmann στην 8η συμφωνία που προσφάτως άκουσα. O Mehta πρέπει να πάρει σύνταξη. Οι μαέστροι είναι σαν το κρασί. Όσο παλιώνουν-μεγαλώνουν μπορεί να γίνουν καλύτεροι ή μπορεί να γίνουν ξύδι (περίπτωση Mehta).
Αυτά. Ήμουν περιληπτικός και ελπίζω όχι επιφανειακός.
Δημοσίευση σχολίου