Μπάτσε, γουρούνι, βιογράφε 2

Ο John Gruber επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος και κοιτά ξανά το βιβλίο του Isaacson. Προσθέτω την κριτική του σε αυτή του Siracusa.

It’s not just that Isaacson was wrong about something; it’s that he was wrong about the most important thing in Jobs’s career. There’s a decades-long story arc about the software system started at NeXT that Isaacson completely misses.

Η πρώτη φορά που είδα και έμαθα να χρησιμοποιώ υπολογιστές ως δημιουργικά εργαλεία για μουσική ήταν σε συστήματα της NeXT. Από εκεί μεταπήδησα αργότερα σε Mac. Αισθάνομαι τα λειτουργικά και τα μηχανήματα που βγάζει σήμερα η Apple ως τη "φυσική" συνέχεια εκείνων των συστημάτων. Όσοι έχουν δει το NeXTSTEP και μετά το Mac OS X μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ. Και είναι ακριβώς το πως χειρίζεται το κομμάτι της NeXT ο Isaacson που πραγματικά με εξόργισε στο βιβλίο του.

Όπως καταλήγει ο Gruber:

Isaacson’s book may well be the defining resource for Jobs’s personal life — his childhood, his youth, his eccentricities, cruelty, temper, and emotional outbursts. But as regards Jobs’s work, Isaacson leaves the reader profoundly and tragically misinformed.