Για τη φωνή του Pears, αν θέλει μπορεί να βρει κανείς πολλά να παραπονεθεί. Δεν είναι μια συνηθισμένη φωνή όπως και να το δει κανείς. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Όμως αυτό που δε μπορεί κανείς να του αρνηθεί είναι η ικανότητά του για το πιο εκφραστικό ντιμινουέντο και πιανίσσιμο ακόμα και στην ψηλή περιοχή (κάτι που είναι άθλος ―αν όχι εντελώς αδύνατο― για τους περισσότερους τραγουδιστές). Ο Μπρίττεν φυσικά το εκμεταλλεύτηκε αυτό στα έργα του. Και πρέπει να ομολογήσω ότι βρίσκω πως αυτό το σβήσιμο της φωνής έχει μια εσωτερική δύναμη που καμιά γκαρίδα και καμιά φωνητική εξτραβαγκάντσα δε μπορεί ποτέ να φτάσει.
Εμένα πάλι με εντυπωσιάζει πόσο καλός πιανίστας ήταν ο Μπρίττεν. Από έναν συνθέτη με τέτοια μεγάλη παραγωγή δεν περιμένει κανείς πως θα έχει το χρόνο να μελετάει πιάνο ή εν πάση περιπτώσει, μετά τις νεανικές σπουδές, θα το είχε προ πολλού παρατήσει. Κι όμως ωραίος ήχος. Απόλαυση να τον ακούω.
3 σχόλια:
Για τη φωνή του Pears, αν θέλει μπορεί να βρει κανείς πολλά να παραπονεθεί. Δεν είναι μια συνηθισμένη φωνή όπως και να το δει κανείς. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Όμως αυτό που δε μπορεί κανείς να του αρνηθεί είναι η ικανότητά του για το πιο εκφραστικό ντιμινουέντο και πιανίσσιμο ακόμα και στην ψηλή περιοχή (κάτι που είναι άθλος ―αν όχι εντελώς αδύνατο― για τους περισσότερους τραγουδιστές). Ο Μπρίττεν φυσικά το εκμεταλλεύτηκε αυτό στα έργα του. Και πρέπει να ομολογήσω ότι βρίσκω πως αυτό το σβήσιμο της φωνής έχει μια εσωτερική δύναμη που καμιά γκαρίδα και καμιά φωνητική εξτραβαγκάντσα δε μπορεί ποτέ να φτάσει.
Εμένα πάλι με εντυπωσιάζει πόσο καλός πιανίστας ήταν ο Μπρίττεν. Από έναν συνθέτη με τέτοια μεγάλη παραγωγή δεν περιμένει κανείς πως θα έχει το χρόνο να μελετάει πιάνο ή εν πάση περιπτώσει, μετά τις νεανικές σπουδές, θα το είχε προ πολλού παρατήσει. Κι όμως ωραίος ήχος. Απόλαυση να τον ακούω.
Μπορούσε να κάνει κι αλλιώς; Έμπλεξε με τραγουδιστή κι έπρεπε να τον συνοδεύει.
Δημοσίευση σχολίου