Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα

Καθώς τα χρόνια περνούσαν και η κατάθλιψη, τα προβλήματα από την κατάχρηση αλκοόλ βάραιναν όλο και περισσότερο πάνω του, η μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς γινόταν όλο και πιο σκοτεινή, πιο εσωτερική. Παρά την τονική γλώσσα του συνθέτη αυτή η μουσική κάθε άλλο παρά εύκολα προσβάσιμη είναι. Αντιθέτως μου δίνει την εντύπωση πως είναι επίτηδες κλειστή και δύσκολη γιατί κρύβει μυστικά, πράγματα που πονάνε πολύ ή που είναι πολύ σημαντικά, ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο συνθέτης δήλωσε ότι στράφηκε στο τέλος προς τη φωνητική μουσική γιατί το κοινό ανταποκρίνεται με μεγαλύτερη ευκολία και αυθορμητισμό όταν υπάρχει κείμενο. Φράση που εξάλλου κρύβει αρκετή πικρία.

Ακούμε τα δυο πρώτα τραγούδια από τον κύκλο 6 Ποιήματα της Μαρίνα Τσβετάγιεβα, έργο 143α. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για αριστούργημα, έργο που χωρίς κανένα ενδοιασμό τοποθετώ δίπλα στα τραγούδια για νεκρά παιδιά του Γκούσταβ Μάλερ, που όμως ίσως ποτέ δε γίνει εξίσου δημοφιλές με τον κύκλο του Μάλερ εξαιτίας του εσωτερικού, ερμητικού χαρακτήρα του. Η εκτέλεση με τους Wenkel & Haitink/Concertgebouw είναι καλή, αλλά πιστεύω ότι μεγάλες ερμηνείες αυτής της μουσικής δεν έχουν ακόμα υπάρξει (θυμίζω την φράση του Hans Rosbaud, "η σύγχρονη μουσική δεν είναι δύσκολη, είναι απλώς κακοπαιγμένη").

6 Poems of Marina Tsvetaeva, Op.143a, I. My Poems


6 Poems of Marina Tsvetaeva, Op.143a, II. Such tenderness