Το τελευταίο διάστημα ασχολήθηκα λίγο με τον Gustav Mahler. Αφορμή υπήρξε η απόκτηση της πρώτης σειράς ηχογραφήσεων των συμφωνικών έργων του Μάλερ υπό τον Μπέρνστάϊν και την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Είχα ήδη τη δεύτερη σειρά με τη Φιλαρμονική της Βιέννης και την Concertgebouw του Άμστερνταμ. Οι διαφορές είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Παράλληλα διάβασα τον τρίτο τόμο του τρίτομου έργου για τον Μάλερ από τον Κωνσταντίνο Φλώρο, ο οποίος είναι αφιερωμένος στις συμφωνίες. Ο Φλώρος είναι ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή μουσικολόγους. Όσοι δεν τον γνωρίζουν μπορούν να διαβάσουν το βιογραφικό του εδώ. Το τρίτομο έργο του για τον Μάλερ θεωρείται κομβικό στη μελέτη του μαλερικού έργου, δυστυχώς δεν έχει μεταφραστεί ακόμη στα ελληνικά. Ο Φλώρος έγραφε στα γερμανικά και η ποιότητα των γραπτών του κειμένων είναι εξαιρετική, απολαμβάνει κανείς να τα διαβάζει.
Πάμε πίσω στον Μάλερ. Η πρώτη έκδοση των συμφωνιών του με τον Μπέρνσταϊν έχει δύο πολύ ενδιαφέροντα bonus tracks, τα Gustav Mahler Remembered. Ο Μάλερ στο τέλος της ζωής του ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης και τα δύο αρχεία αυτά στηρίζονται σε συνεντεύξεις διαφόρων μουσικών και άλλων ανθρώπων που γνώρισαν τον Μάλερ την διάρκεια της παραμονής του στην Αμερική. Σήμερα παρουσιάζουμε το πρώτο μέρος:
7 σχόλια:
κρίμα να μην έχει μεταφραστεί το βιβλίο στα ελληνικά για εμάς που δεν κατέχουμε την Γερμανική.
μία άσχετη με την ανάρτηση περί Mahler ερώτηση:
τα muppets έχουν το μπλογκ parsifal στα αγαπημένα τους,
γνωρίζετε τι κάνει ο μπλόγκερ parsifal και γιατί σταμάτησε από τον Απρίλιο την ενημέρωση του μπλογκ του, που έως τότε ενημερωνόταν τακτικώς?
η ανάγνωση αγαπητών μπλογκς δημιουργεί πνευματική σύνδεση και αγωνία γιά την τύχη των συντακτών τους.
"ένας κλασσικός φίλος"
Τι σύμπτωση, τις τελευταίες βδομάδες ακούω επί το πλείστον Mahler. Πρέπει να ομολογήσω ότι ακούω κυρίως τον 2ο κύκλο του Bernstein (DG), αν και από τον 1ο κύκλο (Sony) έχω αδυναμία στις εκτελέσεις της 6ης και της 8ης. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι παρατηρώ σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα 2 σετ - οι απόψεις του Bernstein για το πως πρέπει να ερμηνεύονται οι συμφωνίες δεν έχουν αλλάξει πολύ πιστεύω.
Πάντως για μένα παραμένει ο καλύτερος ερμηνευτής για Mahler. Βρίσκω υπερτιμημένες τις εκτελέσεις των Michael Tilson Thomas και του Gielen (για να αναφέρω δύο σύγχρονους Μαλερομαέστρους). Ο Rattle φαίνεται να έχει κάτι να πει (η πρόσφατη 9η του ξεπερνά ακόμα και την εκτέλεση του Κάραγιαν - ω ναι!), ενώ περιμένω πολλά και απο τον Dudamel!
Προσφάτως από τις εκδόσεις Νεφέλη κυκλοφόρησε στα Ελληνικά ένα βιβλίο του Κωνσταντίνου Φλώρου, με το τίτλo: Gustav Mahler, οραματιστής και δυνάστης. Πρόκειται για μια προσωπογραφία του συνθέτη και ανάλυσης των τραγουδιών του. Ως έργο είναι μεταγενέστερο του 3ου τόμου που αφορούσε αποκλειστικά της συμφωνίες.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.nnet.gr/downloads/dt-mus-floros-mahler-mail.pdf
Το διάβασα (σε μια μέρα) και μπορώ να πω ότι το απόλαυσα.
Επίσης όποιος ενδιαφέρεται για βιβλία σχετικά με τον συνθέτη ας κοιτάξει λίγο το παρακάτω blog κάποιου Ισπανού φανατικού με τον Mahler:
http://todomahler.blogspot.com/
Με λίγο ψάξιμο θα βρει κανείς αρκετά βιβλία για αυτόν το συνθέτη (και όχι μόνο) μεταξύ των οποίων και την Αγγλική μετάφραση του βιβλίου του Φλώρου για τις συμφωνίες του Mahler.
Περί των ερμηνειών του Mahler, είναι τεράστιο θέμα και δεν έχω διάθεση και κουράγιο να τοποθετηθώ.
Ελπίζω να φανούν χρήσιμα αυτά που ανέφερα
Καλησπέρα,
συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, ήμουν διακοπές 10 μέρες και πέρασα υπέροχα.
@funi
Δυστυχώς δεν έχουμε ιδέα τι έγινε
@ dynx
στο τρίτο σκέλος του αφιερώματος θα βάλω να συγκρίνουμε τις ερμηνείες. Εγώ πάλι βρίσκω μεγάλες διαφορές, αλλά περισσότερα τότε. Για τον Rattle είναι λίγο understatement αυτό που γράφεις, δεδομένου πως έφτιαξε την καριέρα του με την ηχογράφηση της 2ης. Gielen έχω ακούσει μόνο το Τραγούδι της γης και δεν το βρήκα και τόσο ενδιαφέρον. Όσο για τον ΜΤΤ τον έχω ακούσει ζωντανά στην 7η και ήταν πολύ καλή. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε τύχει να την ακούσω υπό τον Μέτα, του οποίου η ερμηνεία ήταν βαρετή, του ΜΤΤ αντίθετα ιδιαίτερα σαφής και διαυγής μορφολογικά.
@Νeco
Πάντα πλούσιες σε πληροφορίες οι συνεισφορές κρίμα όμως που δεν τοποθετείσαι στο πιο καίριο ζήτημα, Ελπίζω να βρεις τη διάθεση και να μας γράψεις αυτά που μας χρωστάς.
Ανυπομονώ για τη σύγκρισή των ερμηνειών. Επίσης, η 2η του Rattle παραμένει ακόμα η αγαπημένη μου εκτέλεση!
Chef,
Συμφωνώ μαζί σου, ότι ο "Αμερικάνικος" κύκλος του Bernstein έχει τεράστιες διαφορές από τον Ευρωπαϊκό του. Ένα συμπέρασμα που έβγαλα, είναι ότι ο Bernstein στον "Αμερικάνικο" κύκλο του ήταν ένας συνεπής μελετητής του έργου του Mahler, ενώ στην Ευρώπη ήταν πιο αποδεσμευμένος, πολλές φορές υπήρχε πιο "excitement", ήταν πιο ελεύθερη η απόδοση των ερμηνειών. Έχω την άποψη ότι το αισθαντικό στοιχείο κυριαρχούσε στον Ευρωπαϊκό κύκλο. Σημαντικές και πολύ προφανείς διαφορές εντόπισα κυρίως στην 4η, 7η και 9η. Αλλά και στην 5η (Adagietto που έκανε πολλούς να αναρωτιούνται), στην 6η και την άποψη του ότι στα πρώτα μέτρα έχουμε αντιστοίχηση του στρατιωτικού βήματος της χήνας κ.λπ κ.λπ.
Για την 9η του, θεωρώ τον Karajan αξεπέραστο. Του Rattle η 9η την βρίσκω καλή, όχι όμως εξαιρετική μια και δεν με εντυπωσίασε άλλα ούτε με εκνεύρισε κάτι και δεν άκουσα κάτι καινούργιο. Μόνον οι συντάκτες του Gramophone ανακαλύπτουν κάτι τέτοια.
Στην 9η μόνον ο Jacha Horrenstein με την LSO έχω 2ες σκέψεις και ίσως να τον ξεπερνάει τον Karajan.
H 2η είναι η καλύτερη του Rattle και από τους κορυφαίους ερμηνευτές του, αλλά εγώ είμαι με τον Herr Otto Klemperer και ειδικά με την ζωντανή του ηχογράφηση με την ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας. 2ες σκέψεις έχω μόνον με την 2η του Abbado στο φεστιβάλ της Λουκέρνης το 2003. Επίσης σήμερα πιστεύω ότι ο Abbado είναι ο σπουδαιότερος ερμηνευτής του Mahler. Φέτος στην Λουκέρνη θα ερμηνεύσει την 9η μέσα στον Αύγουστο και στο Arte-tv ή σε κάτι τέτοιο θα είναι διαθέσιμο για Video Streaming (πέρσι είχα δει-ακούσει την 1η).
Εξαιρετικός είναι και για μένα ο ΜΤΤ, όπως και ο Esa-Pekka Salonen που είναι πολύ καλό ερμηνευτής του Mahler. Ακόμα εκτίμησα πολύ την προσπάθεια του Zinmann στην 8η συμφωνία που προσφάτως άκουσα. O Mehta πρέπει να πάρει σύνταξη. Οι μαέστροι είναι σαν το κρασί. Όσο παλιώνουν-μεγαλώνουν μπορεί να γίνουν καλύτεροι ή μπορεί να γίνουν ξύδι (περίπτωση Mehta).
Αυτά. Ήμουν περιληπτικός και ελπίζω όχι επιφανειακός.
Δημοσίευση σχολίου