Πιστέψτε με, δε βρίζω. Αλήθεια! Ούτε προτείνω τίτλο για τραγούδι του Καρβέλα για την επόμενη Eurovision. Το μόνο που δηλώνω στον αγαπητό Mahler που είχε κάνει και σχετική ανάρτηση είναι ότι ο Farinelli είναι psola.
Πρόκειται για την Pitch-Synchronous Overlap & Add Method, την βασική τεχνική που βρίσκεται πίσω από το ζωντάνεμα της φωνής του ξακουστού καστράτο στην κινηματογραφική ταινία με το όνομά του. Συγκεκριμένα το πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Diphone Studio του Ircam που είναι μια πιο ανεπτυγμένη εφαρμογή αυτής της τεχνικής (και γι' αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Farinelli είναι μεγάλη psola).
2 σχόλια:
αχαχαχα ναι θα μπορούσαμε να το πούμε κι αυτό (για τον Farinelli). στο booklet tου cd έγραφε πως υπήρξαν 5.000 σημεία μονταρίσματος στισ 2 φωνές για να φτιαχτεί η φωνή που ακούμε. Amazing (or maybe not)
Φαντάσου όμως ένα "μοντάζ" όπου δεν υπάρχουν απότομα cuts αλλά μεγάλης διάρκειας transitions. Δεν είναι ότι λέγανε μέχρι την τάδε συλλαβή/νότα θα έχουμε τον ένα και από την επόμενη θα βάλουμε την άλλην. Κάνανε διάφορες τεχνικές sound morphing για να μην ξεχωρίζει η χροιά της φωνής του ενός από του άλλου. Το να βγάλεις μια ενιαία συνεπή ερμηνεία από το morphing δυο διαφορετικών (όσο και να προσέξανε όταν ηχογραφούσανε τους τραγουδιστές να κουμπώνουν οι ερμηνείες τους η μια πάνω στην άλλη δεν γίνεται από μόνο του) είναι απίστευτα σύνθετο και δύσκολο για να γίνει ρεαλιστικό. Και το κάνανε άψογα, τόσο άψογα που μας ακούγεται μια χαρά φυσικό (μόνο πάνω στην κορώνα που κρατάει εκατό ώρες φαίνεται ότι είναι φτιαχτό) και απλό. Amazing indeed!
Δημοσίευση σχολίου