Και μια που με τον Beecham πιάσαμε την γκάιντα και τους Σκοτσέζους, ας δούμε τι λέει επί του θέματος μια μουσική αυθεντία.
Κυρίες και κύριοι, παρακαλώ ησυχία. Η Anna Russell διδάσκει:
Ακόμα δεν θα μπορούσα να παραλείψω την ακόλουθη διάλεξή της που αφορά ένα θέμα για το οποίο ο μάγειρας έχει στο παρελθόν εκδηλώσει τα τρυφερά του αισθήματα:
2 σχόλια:
Εξαιρετική η Ράσελ. Το καταδιασκέδασα. Είδα στο youtube και την περίφημη ανάλυση του Δαχτυλιδιού. Κρίμα, νομίζω τέτοιοι διασκεδαστες, όπως η Ράσελ, ο Μπόρχου και ο Μουρ δεν βγαίνουν πια. Έχω δει κάτι βίντεο με ένα ντουέτο, αλλά τα αστεία τους είναι πολύ πιο χοντροκομμένα
Μας πήρε μπάλα ο ζώος και ξέχασα να σου απαντήσω, Σουηδέ.
Ναι πια λείπουν αυτοί οι κωμικοί, αλλά έτσι κι αλλιώς το είδος ανήκει σε άλλες εποχές (κάτι σαν τα κλασικά μιούζικαλ του Χόλυγουντ). Υπάρχει βέβαια για να μας παρηγορεί ο Πήτερ Σίκελε που είναι επίσης εξαιρετικός με τον PDQ Bach του.
Ράσελ έχω κανα δυο ακόμα που ίσως αξίζει ν' ανεβάσω κάποια άλλη στιγμή.
Δημοσίευση σχολίου