Εναλλακτικός τίτλος: Μουσική με το κιλό.
Ακούμε την 50ή (από τις 60-τόσες που μας άφησε ― τι κρίμα που δεν πρόλαβε να ξεπεράσει τον Haydn!) Συμφωνία του αμερικανοαρμένιου Alan Hovhaness.
Τι Stockhausen και κολοκύθια; O Hovhaness είναι (ήταν) το μέλλον της σύγχρονης μουσικής. Τον ακούει η κυρία Κούλα στον τρίτο και δεν παθαίνει αποπληξία όπως με τον Karlheinz. Τον συνιστούν 36 κατασκευαστές πλυντηρίων και άλλοι τόσοι όπου γης Λεωτσάκοι (που έγραψαν και αυτό το εκπληκτικό λήμμα στην wikipedia). Τον συνιστούσε και το πάλαι ποτέ Classic CD (ίσως για αυτό είναι πάλαι ποτέ ― τα σημερινά αντίστοιχα συνιστούν ενορχηστρώσεις Στοκόφσκι, αυτά ξέρουν).
Alan Hovhaness, κυρίες και κύριοι, διότι η Ευγενία Μανωλίδου ΤΩΡΑ δικαιώνεται!
10 σχόλια:
Είναι σίγουρα στις πρώτες θέσεις των χειρότερων συνθετών που γνωρίζω. Όσο και ό,τι κατάφερε, το κατάφερε παίζοντας το χαρτί του εθνικισμού.
protino na akousete se auto to link,to deutero meros tou konsertou gia piano....gia na mathete ti ine sighroni mousiki....
http://www.reverbnation.com/samaras
Πιάνεις τα πρώτα μέτρα από το Bydlo του Μουσόρσγκυ στις Εικόνες, πολύ πριν αρχίσει να βαράει η θεαματική γκραν κάσα, το τεντώνεις όσο χρειάζεται για να έχεις το "πλούσιο" αρμονικό υπόβαθρο και μετά το παραγεμίζεις με απλοϊκά φρικιαστικές αρμονίες.
Κοπανάς τέταρτα του τόνου για έξυπνους ακροατές που ακούν Τσαρλς Άιβς, απόκοσμα όγδοα που φέρνουν το τρεμάμενο άγχος στο βιολιστή που δεν θέλει να ακουστεί σαν τον Hans Zimmer, και ναπολιτάνικες συγχορδίες σε δωδεκάφθογγη σειρά -που θα τις ζήλευε ερμηνευτικά ο Κάραγιαν.
Κι απ' όλο αυτό το μακντόναλντ σούσουρο, ρίχνεις και μια τζούρα μαύρης θρησκευτικής μουσικής, τονίζοντας μόνο το basso continuo για να αποφύγεις να σε χαρακτηρίσουν ρατσιστή.
Και είσαι ο Hovaness.
Ο Ευαγγελιστής της μπούρδας.
Και μια ερώτηση για το tag: την Ευγενία Μαμωλίφδου, τι την έχετε;
Γιατί υπάρχει αυτό το αμφιλεγόμενο
βίντεο που λογοκρίθηκε πατριωτικότατα παντού από το ΥouΤube.
nomizo oti i Manolidou den antegrapse me prothesi tous ipolipous sinthetes.Ta paradigmata den ehoune kamia shesi.Parolo auta ta erga tis anikoune se alli epohi.Ke as min tin parexigisoume.etsi ine ta pragmata sta perisotera panepistimia tis amerikis.(lera Aurbach)Ke stin agglia episis.....distihos ke stin ellada.Meriki niothoune epanastates...opisthohorontas.
Sigoura ke stin germania,Austria,gallia grafonte pola monterna anamasimata pou san akousma ine ke auta pleon klise...iparhoune poli mikri Ligeti,mikri Grisey,mikri Boulezi...Alla panta xeprovali kati kenourgio ke endiaferon.Ohi me tin idia tahitita opos sto parelthon.
Nomizo sinthetes san tin Manolidou i ton Hovaness san ton Giorgo emanouil Lazaridi panta tha iparhoune.Dipsai to kino gia tetia atoma.O enas ine o sinehistis tou Bethoveen,o allos ine o euesthitos romantikos sinehistis tou Chopin pou xeri epsis ke na "autoshediazi"...Giagiades Papoudes goustaroune tetia ATOMA!Alla sto telos i istoria dihni.Ena eho na po se auta ta atoma ke episis kati atoma pou kanoune komanta stin enosi sintheton.....XENAKIS re mounia!!Bori na min hrisimopiise ellinika motiva apo to milo mou kokkino...alla me kani perifano ellina!
@ JustAnotherGoneOff
Λες το tag να μας δημιουργήσει πρόβλημα;
Το βίντεο το γνωρίζουμε από την ανάρτηση που είχε κάνει η πολύ συμπαθής Αόρατη Μελάνη (πλάκα-πλάκα χθες το απόγευμα μετά που ανέβασα την ανάρτηση και μιλήσαμε στο τηλ. με τον σεφ για αυτό λέγαμε). Δεν ήξερα πάντως ότι αποσύρθηκε.
Να πω την αλήθεια πάντως το βρίσκω ατυχές. Το πρόβλημα δεν είναι αν έχει "κλέψει" από κλασικούς συνθέτες. Είμαι αρκετά βέβαιος ότι δεν έχει κλέψει, τουλάχιστον όχι συνειδητά. Τώρα για το αν αποσπάσματα της μουσικής της μοιάζουν με αποσπάσματα από κλασικά έργα, μπορεί και να μοιάζουν αλλά και τι μ' αυτό; Τέτοιου είδους ομοιότητες μπορεί να βρει αν καθίσει κανείς ένα σωρό και μεταξύ Σούμπερτ και Μπετόβεν (τυχαίο παράδειγμα, βάλε οποιουσδήποτε κλασικούς συνθέτες). Όταν ανέβασα την Ευρυάλη ο SK παρατήρησε σωστά ότι κάποια σημεία του θύμιζαν Σοπέν. Αντέγραψε ή επηρεάστηκε ο Ξενάκης από τον Σοπέν;
Λοιπόν το θέμα δεν είναι αν έκλεψε, αντέγραψε, δανείστηκε ή αν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη. Το θέμα είναι ότι γράφει αηδίες. Θα μπορούσε κανείς να καθίσει να πει αναλυτικά γιατί αν και θα ήταν τρομερά δυσάρεστο να καταπιαστεί με τόση μουσική βλακεία, χώρια που υπάρχουν πολύ καλύτερα πράγματα να κάνει κανείς με το χρόνο του. Μια δόση Hovhaness μια στο τόσο είναι αρκετή.
Με πρόλαβε ο boga.
Αλλά δεν τίθεται καν θέμα οπισθοχώρησης, και για τονική μουσική είναι κακογραμμένη, το ίδιο και ο Hovhaness κτλ δε με πειράζει που είναι τονική μουσική, αλλά που είναι κακογραμμένη μουσική. Παρατηρήστε πχ την ρυθμική οργάνωση του πρώτου μέρους. Ακούμε ολόκληρα, μισά τέταρτα συνέχεια. Αγχώνομαι ψάχνοντας να βρω ένα ρημαδοαντιχρονισμό έτσι για δείγμα, κάτι που να με βγάλει από το ασφυκτικά, κλειστοφοβικά τετραγωνισμένο ρυθμό.
Πέρα από το ταλέντο ή καλύτερα την έλλειψή του το "πρόβλημα" με τη Μανωλίδου έχει αφετηρία στο αισθητικό ιδεώδες των κύκλων της και ίσως αυτό να ήθελε εν μέρει να δείξει το βίντεο. Το ιδεώδες αυτό που η ίδια προσπαθεί να εκφράσει μουσικά είναι ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων στοιχείων. Από τη μια μεριά υπάρχουν απομεινάρια (ή ίσως όχι και τόσο απομεινάρια) μιας ιδέας που προϋπήρχε αλλά έφτασε στα άκρα με τη ναζιστική αισθητική ρητορική περί Entartete Kunst/Musik, δηλ. της εκφυλισμένης (σύγχρονης κατά κύριο λόγο) μουσικής και του αντίθετού της, της καθαρής/γνήσιας/μεγάλης μουσικής της "προόδου"· η δεύτερη αντιπροσωπεύεται από τους μεγάλους κλασικούς συνθέτες. Από την άλλη μπαίνει η ιδέα του Έθνους, του εθνικού (δηλ. εθνικιστικού). Αρχικά σε επίπεδο εθνικής σχολής αυτό λειτούργησε με τον τρόπο του Καλομοίρη που δηλωμένος σκοπός του ήταν να φτιάξει ένα μουσικό υβρίδιο Βάγκνερ-Καραγκούνας. Στο μείγμα αυτό Μανωλίδου και ΣΙΑ προσθέτουν στην έννοια του κλασικού συνδέσεις με τον κλασικό ελληνισμό: κλασική μουσική - κλασική Ελλάδα και τα δυο σπουδαία και τρανά (όπως και η Καραγκούνα που είναι απαραίτητη για να κάνουμε τη σύνδεση του ένδοξου παρελθόντος με το παρόν ― βέβαια το ποιον αφορά και ποιον εκφράζει η Καραγκούνα σήμερα είναι άλλο θέμα). Η μουσική της εκφράζει (και καλά) τη συνένωση όλων αυτών ― υποβόσκει η συγκλονιστική λογική: αφού τα επί μέρους συστατικά της συνταγής είναι και γαμώ, ε, το τελικό αποτέλεσμα είναι εγγυημένο ότι θα είναι μια Übermusik.
Αλλά βέβαια όλα αυτά τα στοιχεία ενώνονται με τη συνοχή μιας φούσκας. Ούτε την κλασική μουσική καταλαβαίνει, ούτε την κλασική Ελλάδα, ούτε και την Καραγκούνα. Έχει μόνο μια επιφανειακή εντύπωση αυτών και προσπαθεί να την μιμηθεί. Γιατί αν τα καταλάβαινε δε θα της περνούσε καν από το μυαλό να τα "συνενώσει".
ΥΓ: Μεγάλο καημό με τους αρχαίους ημών είχε και ο Γιάννης Ξενάκης, ο οποίος περιέγραψε τον εαυτό του ως ένα αρχαίο Έλληνα που έτυχε να ζήσει στη σύγχρονη εποχή. Ο τρόπος που ο Ξενάκης ενσωματώνει στη μουσική του στοιχεία του αρχαίου ελληνικού κόσμου είναι απείρως πιο σύνθετος, συνεκτικότερος και βαθύτερος. Τι κρίμα (ή μήπως τι καλά; ) για τη Μανωλίδου που ο Ξενάκης έγραψε τη "φρικτή" μουσική που έγραψε (χώρια που ήταν κομμουνιστής).
Ena mono sxolio gia th mAnwlidou. O,ti einai kakha syn8etria einai. Osoi einai mousikoi to 3eroune kai den asxolountai. Twra giati asxolountai oi ypoloipoi. Aplo. Oloi osoi asxolountai me thn pop koultoura exoun to monimo symplegma pws den einai poiotikoi. Oi Manwlidou tous prosferei to allo8i ths poiothtas pou tous lypei. H Manwlidou exei olo to perityligma ths poiothtas. Xorwdia, orxhstra, symfwnikh grafh, synaulies se shmantikes ai8ouses tou e3wterikou (to opoio re paidia den einai tipota, xrhmata na exeis, kleineis opoia ai8ousa tou e3wterikou 8eleis, siga ta laxana) kai epipleon tous dyo kraxtes, arxaia ellada kai klasikh mousikh, opws poly swsta egrapse o rowlf. Gia to pws ta mageireuei ola auta den tous noiazei, outws h' allws den to katalabainoune. Akougetai allwste shmantiko. Spaw plaka otan me rwtane kaloproaireta an8rwpoi pou den gnwrizoun, an h manwlidou einai ontws toso kalh kai tous apantw pws oxi synh8izoun me koitane sa na eimai kapoios kakoh8hs pou thn meiwnei apo zhleia. Twra bebaia gia to allo komple3, oson asxolountai me thn sobarh, outws eipein mousikh, pws autoi einai oi foreis ths poiothtas kai tou alh8inou mhnymatos tou kosmou toutou na mh milhsw kalytera. To exoume 8i3ei s' auto to blog merikes fores kai sigoura 8a to synexisoume kai sto mellon.
PS Ma ti papares yparxoun ston kosmo!!!
Rowlf,
είδα τον Αντίχριστο του Trier και ξετρελάθηκα με το 'Lascia ch'io pianga' από το ''Rinaldo'' του Handel.
Θα κάνεις ένα αφιέρωμα στο Handel και στο είδος του;
Με υποχρεώνεις! Ευχαριστώ που αποφάσισες να το κάνεις μόλις το ζήτησα! Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου!
Και πάλι ευχαριστώ!
:P
Βρε πουλάκι μου,
τι ακριβώς αφιέρωμα θέλεις; Έτσι Handel γενικά κι αόριστα;
ΟΚ, ομολογώ ότι ο Handel είναι αγαπημένος μου συνθέτης, αλλά ο μάγειρας κι ο Statler τα ξέρουν καλύτερα από εμένα αυτά (πρόσεξε με τι τακτ πασάρω σε άλλον το χώσιμο).
Βέβαια πρέπει κάπου να υπάρχει χαμένη στα αχανή πρόχειρα του εξώστη μια ανάρτηση που σχεδίαζα που είχε και Handel μέσα (μήπως μόλις έκανα παρήχηση του χι?), αλλά ήταν για ένα πολύ συγκεκριμένο έργο και ανήκει στο είδος των τελείως κουλών αναρτήσεων που με πιάνει καμιά φορά και ανεβάζω (όταν δεν αυτολογοκρίνομαι).
Καλά θα δω τι θα κάνω…
Δημοσίευση σχολίου