Alle über Celi 3

Στις 17 Απριλίου 1989 εμφανίζεται στον "Spiegel" ένα εκτενές άρθρο για τον Sergiu Celibidache, το οποίο εμπλουτίζεται με μία συλλογή από τις καλύτερες ατάκες με τις οποίες στόλισε κατά καιρούς ο Celi συναδέλφους και συνθέτες. Η απάντηση καταφθάνει αμέσως και μάλιστα από πολύ ψηλά. Απoστολέας ο Arturo Toscanini. Ο "παράδεισος" αντιδρά με ένα γράμμα προς τον Celi. Ως μεσάζων λειτουργεί ο Carlos Kleiber, ο οποίος προωθεί την απάντηση στον "Spiegel", όπου θα τυπωθεί στα γράμματα των αναγνωστών, δύο βδομάδες μετά, την 1η Μαΐου 1989. Καλή ανάγνωση:

Αγαπητέ Sergiu,

Διαβάσαμε για σένα στον "Spiegel". Είσαι εκνευριστικός, αλλά σε συγχωρούμε. Άλλωστε δε μας μένει τίποτε άλλο. Η συγχώρεση ανήκει εδώ στον σωστό τόνο. Ο πατατόσακκος-Κάρλι έγειρε ορισμένες αντιρρήσεις, αλλά αφού ο Kna κι εγώ τον μεταπείσαμε και του επιβεβαιώσαμε πως έχει μουσικότητα, σταμάτησε να κλαίγεται.

Ο Wilhelm ισχυρίζεται ξαφνικά κι επίμονα πως ποτέ δεν άκουσε το όνομά σου. Οι μπαρμπά Josef, Wolfgang-Amadeus, Ludwig, Johannes και Anton λένε πως προτιμούν τα δεύτερα βιολιά στα δεξιά και πως όλα σου τα τέμπι είναι λάθος. Αλλά ούτως ή άλλως δεν ασχολούνται με μικροπράγματα. Εδώ πάνω δεν επιτρέπεται να ασχολούμαστε με ακαθαρσίες*. Δεν το θέλει το Αφεντικό.

Ένας παλιός δάσκαλος του Ζεν, που μένει εδώ δίπλα, λέει πως έχεις καταλάβει τον Ζεν-Βουδισμό εντελώς λάθος. O Bruno πέθανε σχεδόν απ' τα γέλια με τις παρατηρήσεις σου. Υποψιάζομαι πως ενδόμυχα συμφωνεί με τα σχόλιά σου για μένα και τον Karli. Ίσως θα μπορούσες για εναλλαγή να πεις κάτι κακό και γι' αυτόν ώστε να μην αισθάνεται αποκλεισμένος.

Λυπάμαι που πρέπει να στο πω, αλλά εδώ πέρα είναι όλοι τρελοί με τον Herbert, οι μαέστροι μάλιστα τον ζηλεύουμε λίγο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να τον υποδεχθούμε σε δέκα, δεκαπέντε χρόνια. Κρίμα που δε θα 'σαι και συ εδώ. Λέγεται, πως εκεί που θα πας, μαγειρεύουν πολύ καλύτερα και οι ορχήστρες κάνουν πρόβα συνέχεια. Μάλιστα κάνουν επίτηδες μικρολαθάκια, ώστε να μπορείς να τους διορθώνεις αιωνίως.

Είμαι σίγουρος πως πολύ θα σου αρέσει αυτό Sergiu. Εδώ πάνω οι άγγελοι τα διαβάζουν όλα απευθείας από τα μάτια των συνθετών, οπότε εμείς οι μαέστροι δε χρειάζεται να πολυπροσέχουμε. Ένας Θεός ξέρει πως βρέθηκα εγώ εδώ.

Καλή διασκέδαση σου εύχομαι με πολλή αγάπη,

Arturo

ΥΓ Όλες οι πληροφορίες για αυτές τις αναρτήσεις, με εξαίρεση τα εισαγωγικά σχόλια των πρώτων δύο αναρτήσεων, προέρχονται από δύο βιβλία. Το πρώτο είναι των Stefan Piendl και Thomas Otto, "Stenographische Umarmung: Sergiu Celibidache beim Wort genommen", εκδοτικός οίκος ConBrio, 2002 και το δεύτερο το "Lieber Herr Celibidache ... : Wilhelm Furtwängler und sein Statthalter - ein philharmonischer Konflikt in der Berliner Nachkriegszeit" του Klaus Lang, από τον εκδοτικό οίκο Zürich , St. Gallen : M-u.-T-Verl, 1988.

* ΣΣ: λογοπαίγνιο με την λέξη Dreck, που σημαίνει ταυτόχρονα μικροπράγματα και ακαθαρσίες.