Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Keith Teare στο TechCrunch για το μέλλον της post-PC era.
26/8/11
Το δωδεκάφθογγο του γύφτου
Τελικά έχει τόσο μεγάλη διαφορά ότι ο ένας ήθελε να ράψει πάνω στον ρομαντισμό την καραγκούνα, ενώ ο άλλος προσπαθούσε να γαζώσει τον τσάμικο με τον εξπρεσιονισμό;
25/8/11
19/8/11
Να ζήσουμε να τα θυμόμαστε
Σοκ και δέος!
(ή μήπως όχι;)
Συμπληρωματικά:
The Tablet Effect
Ποιος έλεγε ότι η post-PC era δεν υπάρχει;
Άλλο ένα:
Hp's decade-long departure
Ο Horace Dediu στο Asymco αποκαλύπτει μέσα από τις εξαιρετικές του αναλύσεις την ποιητική διάσταση των πραγμάτων.
(ή μήπως όχι;)
Συμπληρωματικά:
The Tablet Effect
Ποιος έλεγε ότι η post-PC era δεν υπάρχει;
Άλλο ένα:
Hp's decade-long departure
10/8/11
Για να γελάσουμε λίγο
Μέχρι να λύσει ο σουηδός τα συνειδησιακά του (βλ. προηγούμενη ανάρτηση), εμείς ας γελάσουμε με τον μεγάλο Jascha Heifetz.
Σχόλιο: Σε κάθε τάξη θα υπάρχει ένας σπασίκλας που θα γελάει πιο δυνατά από τους άλλους, γιατί έτσι νομίζει πως θα τον συμπαθήσει περισσότερο ο δάσκαλος. Τι παπάρας!
Σχόλιο: Σε κάθε τάξη θα υπάρχει ένας σπασίκλας που θα γελάει πιο δυνατά από τους άλλους, γιατί έτσι νομίζει πως θα τον συμπαθήσει περισσότερο ο δάσκαλος. Τι παπάρας!
9/8/11
Ζητήματα Ερμηνείας 4: Ποια εκτέλεση σας αρέσει και γιατί;
UPDATE
(Για τους καινούριους αναγνώστες, προτείνω την χρονικά σωστή ανάγνωση. Ξεκινήστε από το χώρισμα και μετά συνεχίστε από την αρχή).
Ξαναφέρνω αυτήν την ανάρτηση στο προσκήνιο, γιατί θέλω να αποσαφηνίσω κάποια πράγματα και να προσθέσω κάποια άλλα.
Κατ' αρχήν να πω πως δε μου αρέσει πια η εκτέλεση του Kennedy. Είχα κουφαθεί τόσο από τους δικούς μου προβληματισμούς, που δεν άκουγα τα υπόλοιπα προβλήματα της εκτέλεσης. Ναι όντως η εκτέλεση του Manze είναι καλύτερη για όλους τους λόγους που αναφέρατε.
Τώρα πάμε στο πρόβλημα cresc/dim. Το πρώτο μέτρο δεν είναι τόσο πρόβλημα· αν γίνει cresc, dim. ή τίποτα από τα δύο δεν πειράζει τόσο. Το πρόβλημα είναι τι θα γίνει στα μέτρα 4-6, την αλυσίδα δηλαδή, μαζί με την άρση της, την ανιούσα κλίμακα στα δεύτερο μισό του τρίτου μέτρου. Αντί κάποιας απάντησης, προτείνω μία άλλα εκτέλεση που ανακάλυψα στο ενδιάμεσο. Δυστυχώς δεν γνωρίζω τον εκτελεστή.
Αυτή η εκτέλεση ενδεχομένως να μην είναι καλλιτεχνικά η καλύτερη, όμως βρίσκει τις καλύτερες λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν. Ακούστε την άρση του τέταρτου μέτρου. Προκειμένου να κάνει cresc. προς το τρίτο τέταρτο του τέταρτου μέτρου, κάνει ένα μικρό dim. στο τέλος της ανιούσας κλίμακας του τρίτου μέτρου. Έξυπνο. Ο προβληματισμός μου ξεκίνησε ακριβώς από αυτό. Έβλεπα τρεις λύσεις σε αυτό το πρόβλημα:
Από τις τρεις προέκρινα την πρώτη. Υπάρχει και μια τέταρτη, το dim. να γίνει δομικά, ανά κρίκο της αλυσίδας. Κάτι τέτοιο πρότεινε ο rowlf σε μια ιδιωτική μας συζήτηση. Δεκτό και αυτό. Βρίσκω πιο κομψή την πρώτη λύση. Περί ορέξεως…
Για σήμερα το μενού περιλαμβάνει τρεις διαφορετικές εκτελέσεις του πρώτου μέρους, Allegro, του 2ου κονσέρτου για βιολί σε Μι μείζονα BWV 1042 του Ιωάννη Σεβαστιανού. Και οι τρεις ανήκουν στην παράδοση της ιστορικής ερμηνείας. Η σειρά παράθεσης είναι τυχαία. Εδώ μπορείτε να βρείτε μια παρτιτούρα· οι ενδείξεις δυναμικής είναι σωστές, οι συνδέσεις προσωδίας είναι λάθος. Πριν από την Κυριακή δε θα προλάβω να γράψω τη γνώμη μου. Κάθε άποψη είναι θεμιτή. Ακόμη και αν αλλάξετε γνώμη μπορείτε να ξαναφήσετε σχόλιο. Καλή ακρόαση.
Δυστυχώς η δυνατότητα ενσωμάτωσης του τρίτου βίντεο έχει απενεργοποιηθεί, αλλά μπορείτε να το παρακολουθήσετε απευθείας στο youtube.
(Για τους καινούριους αναγνώστες, προτείνω την χρονικά σωστή ανάγνωση. Ξεκινήστε από το χώρισμα και μετά συνεχίστε από την αρχή).
Ξαναφέρνω αυτήν την ανάρτηση στο προσκήνιο, γιατί θέλω να αποσαφηνίσω κάποια πράγματα και να προσθέσω κάποια άλλα.
Κατ' αρχήν να πω πως δε μου αρέσει πια η εκτέλεση του Kennedy. Είχα κουφαθεί τόσο από τους δικούς μου προβληματισμούς, που δεν άκουγα τα υπόλοιπα προβλήματα της εκτέλεσης. Ναι όντως η εκτέλεση του Manze είναι καλύτερη για όλους τους λόγους που αναφέρατε.
Τώρα πάμε στο πρόβλημα cresc/dim. Το πρώτο μέτρο δεν είναι τόσο πρόβλημα· αν γίνει cresc, dim. ή τίποτα από τα δύο δεν πειράζει τόσο. Το πρόβλημα είναι τι θα γίνει στα μέτρα 4-6, την αλυσίδα δηλαδή, μαζί με την άρση της, την ανιούσα κλίμακα στα δεύτερο μισό του τρίτου μέτρου. Αντί κάποιας απάντησης, προτείνω μία άλλα εκτέλεση που ανακάλυψα στο ενδιάμεσο. Δυστυχώς δεν γνωρίζω τον εκτελεστή.
Αυτή η εκτέλεση ενδεχομένως να μην είναι καλλιτεχνικά η καλύτερη, όμως βρίσκει τις καλύτερες λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν. Ακούστε την άρση του τέταρτου μέτρου. Προκειμένου να κάνει cresc. προς το τρίτο τέταρτο του τέταρτου μέτρου, κάνει ένα μικρό dim. στο τέλος της ανιούσας κλίμακας του τρίτου μέτρου. Έξυπνο. Ο προβληματισμός μου ξεκίνησε ακριβώς από αυτό. Έβλεπα τρεις λύσεις σε αυτό το πρόβλημα:
- cresc. προς το τέταρτο μέτρο, dim. προς το δεύτερο μισό του του τέταρτου μέτρου κοκ.
- dim. προς το τέταρτο μέτρο, cresc. προς το δεύτερο μισό του του τέταρτου μέτρου κοκ.
- τη λύση που ακούτε στην παραπάνω εκτέλεση.
Από τις τρεις προέκρινα την πρώτη. Υπάρχει και μια τέταρτη, το dim. να γίνει δομικά, ανά κρίκο της αλυσίδας. Κάτι τέτοιο πρότεινε ο rowlf σε μια ιδιωτική μας συζήτηση. Δεκτό και αυτό. Βρίσκω πιο κομψή την πρώτη λύση. Περί ορέξεως…
─── ❧ ───
Για σήμερα το μενού περιλαμβάνει τρεις διαφορετικές εκτελέσεις του πρώτου μέρους, Allegro, του 2ου κονσέρτου για βιολί σε Μι μείζονα BWV 1042 του Ιωάννη Σεβαστιανού. Και οι τρεις ανήκουν στην παράδοση της ιστορικής ερμηνείας. Η σειρά παράθεσης είναι τυχαία. Εδώ μπορείτε να βρείτε μια παρτιτούρα· οι ενδείξεις δυναμικής είναι σωστές, οι συνδέσεις προσωδίας είναι λάθος. Πριν από την Κυριακή δε θα προλάβω να γράψω τη γνώμη μου. Κάθε άποψη είναι θεμιτή. Ακόμη και αν αλλάξετε γνώμη μπορείτε να ξαναφήσετε σχόλιο. Καλή ακρόαση.
Δυστυχώς η δυνατότητα ενσωμάτωσης του τρίτου βίντεο έχει απενεργοποιηθεί, αλλά μπορείτε να το παρακολουθήσετε απευθείας στο youtube.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)