Γιατί δεν αντέχω τη μουσική για κιθάρα

Δεν αντέχω με τίποτα την κλασική μουσική για κιθάρα. Τη βαριέμαι αφόρητα και εξηγούμαι αμέσως. Στην κιθάρα δεν μπορώ να ακούσω μελωδία. Ακούω νότες συνήθως ατάκτως εριμμένες στον χώρο και τον χρόνο, αλλά αδυνατώ να βρω κάποιο συνδετικό κρίκο μεταξύ τους. Εντάξει, αν ένα κομμάτι είναι εξόχως μελωδικό τότε κάτι γίνεται, αλλά όταν αρχίζει η πολυφωνία, τότε δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι είναι μελωδία, τι συνοδεία, κοινώς δεν καταλαβαίνω τι γίνεται. Ένα ακόμη πρόβλημα είναι πως στα έργα κλασικής μουσικής για κιθάρα υπάρχουν κατά την εκτέλεση σοβαρά προβλήματα με το τέμπο. Λόγω τεχνικών περιορισμών του οργάνου κάποια πράγματα δεν μπορούν να παιχτούν στην ώρα τους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάποια κάθετη σχέση ανάμεσα στο τέμπο και τον χρόνο εκτέλεσης. Επίσης με ενοχλεί ιδιαίτερα ο συριγμός που προκαλεί η μετακίνηση του αριστερού χεριού στην ταστιέρα. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να ανέχομαι κάτι τέτοιο και να κάνω πως δεν υπάρχει.

Χρειάστηκε να ακούσω το παρακάτω κομμάτι με την παρτιτούρα στο χέρι. Παίζει ο Andres Segovia το πρώτο μέρος από την Σονατίνα σε Λα μείζονα Federico Morendo Torroba.




Όλα τα προβλήματα που σας περιέγραψα παραπάνω είναι εμφανέστατα σε αυτό το βίντεο. Κάποια στιγμή χάθηκα. Ε, γαμώ το κέρατό μου, δε με ενδιαφέρει να φαντάζομαι τι μπορεί να εννοεί ο συνθέτης και τι τελικά ακούγεται. Μπορώ να παρακολουθήσω μουσική από πιο σύνθετη παρτιτούρα, δε με ενδιαφέρει να κάνω εκπτώσεις και να βρίσκω δικαιολογίες για πράγματα που δεν είναι φυσικώς εφικτά σε αυτό το όργανο. Ναι, ο Segovia έχει εξαιρετική τεχνική και ποιότητα ήχου, αυτά ακούγονται, αλλά ακόμα και σε αυτόν τον πατριάρχη της κιθαριστικής τέχνης οι εγγενείς αδυναμίες αυτού του οργάνου δεν κρύβονται με τίποτα.

Αντίθετα απολαμβάνω την κιθάρα στον κλασικό της ρόλο ως συνοδευτικού οργάνου· μια χαρά είναι τότε. Επίσης έχω ακούσει αρκετά έργα συγχρονης μουσικής για κιθάρα που τα βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντα από αυτά που θεωρούνται κλασικό ρεπερτόριο της κιθάρας.

Και για να τελειώσω, έχετε δει τις φωτογραφίες των κιθαριστών κλασικής μουσικής; Είναι χειρότερες και από αυτές των τραγουδιστών. Αν οι τραγουδιστές βγάζουν τις πιο ναρκισσιστικές φωτογραφίες οι κιθαρίστες βγάζουν τις πιο βαρεμένες. Μελαγχόλικο και βαρύ ψαγμένο ύφος είναι ο κανονάς, συνήθως με φόντο τον ορίζοντα, με την κιθάρα ακουμπισμένη όλο νόημα κάπου εκεί δίπλα. Ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω σοβαρή μουσική κουβέντα με κάποιον κιθαρίστα. Γενικώς οι κιθαρίστες τη βρίσκουν μόνοι τους. Όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί έχουν κάποιο κοινό πεδίο να συζητήσουνε. Όσο και να 'ναι, οι μεγάλοι συνθέτες έχουν γράψει για αρκετά διαφορετικά όργανα. Ποιος όμως από αυτούς τους συνθέτες έγραψε έργα για κιθάρα; Ή αλλιώς, ποιος από τους συνθέτες για κιθάρα απασχόλησε με τα έργα του τους εκτελεστές άλλων οργάνων;