Μπροστά στην κάλπη

[Το κείμενο αυτό έχει γραφτεί εδώ και κάποιον καιρό. Για διάφορους λόγους δεν το ανέβασα νωρίτερα].

Ψηφίζω στο Δήμο Καλαμαριάς. Εδώ και κάποιες τετραετίες, το κριτήριο που καθορίζει ποιον θα ψηφίσω για δήμαρχο είναι λίγο περίεργο. Βλέπετε μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας στο νομό Θεσσαλονίκης να μονοπωλούν οι γραφικές περιπτώσεις των Ψωμιάδη & Άνθιμου και οι ατσαλάκωτες, δυσκοίλιες και παντελώς κενές περιπτώσεις των Παπαγεωργόπουλου & Γκιουλέκα, αλλά έτσι ξεχνούμε ότι υπάρχουν κι άλλοι Πόντιοι εκτός του Πανίκα που κυκλοφορούν εδώ πάνω.

Το Δήμο Καλαμαριάς (όπως λένε εδώ, για να είσαι ορίτζιναλ Πόντιος πρέπει να μένεις στην Καλαμαριά) διεκδικεί ξανά συνδυασμός με επικεφαλής τον Χάρρυ Κλυνν. Μέχρι στιγμής τον έχουμε γλιτώσει, έβγαινε δεύτερος (αλλά με μικρή διαφορά). Ψηφίζω με μισή καρδιά τον Πασόκο υποψήφιο μόνο και μόνο για να μην έχω δήμαρχο το ποντιακό αρχέτυπο. Γιατί ο Πασόκος καλύτερος είναι; θα μου πείτε. Μωρέ μαύρα χάλια είναι κι αυτός, αλλά μπροστά στον Χάρρυ Κλυνν…

Πριν κάποιες έβδομαδες σε εκπομπή τοπικού καναλιού ήταν μαζεμένοι οι υποψήφιοι για τον Δήμο Καλαμαριάς για να παρουσιάσουν τις θέσεις και το πρόγραμμά τους. Βασικά σε έπιανε απελπισία ακούγοντάς τους. Ρωτήθηκαν να πουν ποιο κατά τη γνώμη του καθενός είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της Καλαμαριάς και ποιες θα είναι οι προτεραιότητές τους αν εκλεγούν. Έλεγαν διάφορες μπαρούφες ο καθένας (το συμμάζεμα των οικονομικών του Δήμου, δεν φαίνεται να τους πολυένοιαζε, πιο πολύ τους πείραζε που δε μπορούσαν να ξοδέψουν —να φάνε― περισσότερα). Ο κος Τριανταφυλλίδης λοιπόν απάντησε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Δήμο είναι ότι δεν έχει γκαζόν στην παραλία για να κάνουμε τζόγκινγκ και ότι μέσα στις προτεραιότητές του θα είναι να αγοράσει ο Δήμος τον Απόλλωνα Καλαμαριάς για να γλιτώσει την ιστορική αυτή ομάδα που βρίσκεται στις καρδιές όλων των Ποντίων και έχει πολλούς συμβολισμούς μπλα μπλα μπλα από τη χρεοκοπία!!! Το πρόβλημα είναι ότι δεν έκανε πλάκα, το εννοούσε σοβαρά. Δηλ. για να μη χρεοκοπήσει ο Απόλλωνας ας χρεοκοπήσει ο Δήμος. Σε περίοδο μιας χωρίς προηγούμενο οικονομικής κρίσης, που θα έπρεπε να προσπαθούμε να βγάλουμε από τη μύγα ξίγκι, ο άνθρωπος αυτός διεκδικεί έναν ήδη χρεωμένο Δήμο με σκοπό να τον χρεώσει ακόμα περισσότερο μόνο και μόνο για να αισθάνεται καλά ως Πόντιος χουλιγκάνος. Το θέμα είναι ότι όποιος λέει κάτι τέτοια μοιάζει να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί την πραγματικότητα και τη σοβαρότητα της κατάστασης και για αυτό είναι τελείως ακατάλληλος να διοικήσει οτιδήποτε. Μπορεί λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι για το Δήμο Καλαμαριάς να είναι για κλάμματα, αλλά οι άλλοι τη νοοτροπία και τις λαμπρές ιδέες του Χάρρυ Κλυνν δεν τις φτάνουν…