7/7/11

Palestrina: Stabat Mater

Λατρεύω αυτή τη μουσική.

8 σχόλια:

Rowlf είπε...

ε αφού λατρευτική μουσική είναι, τι να κάνεις κι εσύ;

ds είπε...

Πρώτη φορά το ακούω - είναι πολύ όμορφο. Πρόσφατα άκουσα για πρώτη φορά το Requiem του Faure. Το απέφευγα (και τελικά πολύ καλά έκανα!)

ΥΓ. Κρίμα που ο Βάγκνερ δεν έγραψε Requiem ε;;; ;-)

Rowlf είπε...

Δυο τρόποι που μπορεί κανείς να δει το Ρέκβιεμ του Φωρέ:

―Είναι μουσική η οποία είναι πολύ πνευματική, θεϊκή κτλ και για αυτό αποφεύγει τις… μικρότητες του ανθρώπινου δράματος.

―Είναι το ρέκβιεμ του χαπακωμένου, που έχει μουδιάσει και δεν αισθάνεται έντονο πόνο.

Παρ' όλα αυτά είναι ένα έργο που έχει υποφέρει αρκετά. Προτείνω να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία, βρες κάποια εκτέλεση του πρωτότυπου που είναι για μικρή ορχήστρα, όχι την αμφίβολης προέλευσης επεξεργασία για μεγάλη ορχήστρα που συνήθως παρουσιάζεται.

animal είπε...

@Dynx

Δεν είμαι και ο πιο ενημερωμένος εδώ μέσα στην όπερα, αλλά ο Πάρσιφαλ δεν είναι το Ρέκβιεμ του Βάγκνερ;

animal είπε...

Δεν το ήξερα αυτό για το Ρέκβιεμ του Φωρέ.

ds είπε...

Το ακούω επανειλημμένα το Requiem του Faure, απλά έχει κάτι το ξινόγλυκο για τα γούστα μου (δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω αλλιώς). Πάντως οι 2 καλύτερες εκτελέσεις που έχω ακούσει είναι του Herreweghe και απολύτως κορυφαία, αυτή:
http://www.amazon.com/Faur%C3%A9-Requiem-Accentus/dp/B0019GKI88/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1310324773&sr=1-1-spell

ds είπε...

@animal
Αααχ γιατί ανέφερες το Parsifal;;; Ό,τι πιο πνευματικό έχω ακούσει... Μαγεία... Θεϊκή μουσική...

Rowlf είπε...

Την δεύτερη εκτέλεση δε την ξέρω αλλά έχω αυτή με τον Philippe Herreweghe και είναι αυτή που προτιμώ.

Έχω πρόβλημα να αντιμετωπίσω αυτό το έργο ως ρέκβιεμ. Αλλά αν κάνω πως ξεχνάω τον τίτλο του και καθίσω να το ακούσω σα μια οποιαδήποτε μουσική μου αρέσει. Είναι πάντως πολύ γαλλικό έργο για να ενθουσιάσει όσους τη βρίσκουν με Βάγκνερ.