Στο συγκεκριμένο ιστολόγιο θεωρούμε τον Claudio Abbado τον σημαντικότερο εν ζωή μαέστρο. Είχα την τύχη να τον ακούσω τρεις φορές ζωντανά μέχρι τώρα και κάθε μία από αυτές μου άφησε μια μοναδική ανάμνηση. Ψάχνοντας στο youtube βρήκα αυτό το πολύ ενδιαφέρον βίντεο. Σημαντικοί μουσικοί και μέλη της ορχήστρας του φεστιβάλ της Λουκέρνης μιλούν για τη συνεργασία μαζί του. Κάνει πρόβα τη Θάλασσα του Ντεμπυσύ. Κυκλοφορεί ηχογράφηση από τη συγκεκριμένη συναυλία, την οποία θεωρώ και την καλύτερη που βρίσκει κανείς στην αγορά. Πριν από μια βδομάδα ανάρτησα ένα βίντεο σχετικά με τον τρόπο που έχουν οι μεγάλοι μαέστροι να εμπνέουν τις ορχήστρες. Έδω φαίνεται και μία ακόμη, πολλή σημαντική διάσταση που έλειπε σε εκείνο το βίντεο.
7 σχόλια:
Σουηδέ,
ξέρεις την αγάπη που έχω για τη μουσική του Debussy και ειδικά για τη θάλασσα, όπως επίσης ξέρεις πόσο μου αρέσει ο Abbado. Δε θα διαφωνήσω σε αυτά.
Και όμως η αγαπημένη μου ηχογράφηση της θάλασσας δεν είναι με τον Abbado αλλά με τον Carlo Maria Giulini και τη Φιλαρμονική του Λος Άντζελες.
Δεν την ξέρω αυτήν την ηχογράφηση. Θα την ψάξω. Απλώς έχω ακούσει ζωντανά τη Θάλασσα με τον Αμπάντο. Μου πέφτει συναισθηματικά δύσκολο να προτιμήσω κάποιον άλλον.
Αναμφισβήτα ο Debussy είναι ένας από τους συνθέτες με τους οποίους ο Abbado είναι στο στοιχείο του. Οι ερμηνείες του είναι κορυφαίες. Δε συζητάμε για αυτό. Αλλά αυτή η ηχογράφηση του Giulini έχει κάτι, δεν ξέρω…
Ωραία όλα αυτά με τις ηχογραφήσεις, αλλά ας μείνουμε λίγο στο βίντεο. Ο τρόπος που κάνει πρόβα, το να βάζει τους μουσικούς να ακούνε προσεκτικά ο ένας τον άλλον, είναι κάτι που και άλλοι σημαντικοί μαέστροι κάνανε. Αυτό που μου έκανε περισσότεροι εντύπωση είναι αυτό που λέει ο Κόλια Μπλαχερ, Konzertmeister της Φιλαρμονικής του Βερολίνου στη δεκαετία του Αμπάντο στο Βερολίνο, πως καταφέρνει αφενός ο καθένας να αισθάνεται πως παίζει ελεύθερα και αφετέρου να ενώνει τα πάντα σε ένα συνεκτικό όλο. Αυτό τώρα πώς το καταφέρνει, μόνο εκείνος και υποθέτω κανά δυο άλλοι μαέστροι στον κόσμο ξέρουν.
Το κάνει γιατί είναι από τους ελάχιστους που, όπως μου αρέσει να λέω, καταλαβαίνουν τα έργα από μέσα. Οι περισσότεροι κοιτούν την παρτιτούρα και απλώς προσπαθούν να κάνουν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούν αυτό που φαίνεται.
Αυτό τώρα πώς το καταφέρνει
Τον έχω δει μόνο μια φορά σε πρόβα και είναι αυτός που αισθάνεσαι οτι μπορείς να βγεις μαζί του να πιεις ένα κρασί χωρίς να αισθάνεσαι ηλίθιος. Authority χωρίς πατερναλισμό - για τα τεχνικά δε γνωρίζω για να έχω γνώμη.
Καλωσήρθες abravanel.
Φαντάζομαι κι εγώ πως έχει να κάνει περισσότερο με ένα είδος χαρίσματος σε συνδυασμό με πολύ μεγάλη εμπειρία. Επίσης και οι μουσικοί που παίζουν δεν ειναι τυχαίοι. Τα τεχνικά εν προκειμένω, υποθέτω πως είναι δευτερεύοντα.
Δημοσίευση σχολίου